Route 66 – 1 Samuël 1/2

Beide boeken zijn genoemd na de laatste richter en eerste officiële profeet, Samuël. En alhoewel Bijbeldeskundigen geloven dat Samuël zelf òf een gedeelte ervan heeft geschreven òf dat Samuël veel inpunt heeft gegeven, het is niet voor 100% zeker wie de menselijke schrijvers van 1 en 2 Samuël zijn, vooral omdat Samuël zelf in 1 Samuël 25 stierf en daarna nog 6 hoofdstukken staan én ook nog 2 Samuël.

1 Samuël is het 9^e Bijbelboek en het 4^e boek van de historie van Israël. Het geeft een duidelijke overgang aan van een volk dat in het beloofde land eerst door Jozua geleid werd, vervolgens voor zo’n 350 jaar lang door de richteren, en nu gaan wij voor het eerst zien dat Israël een menselijke koning zal krijgen.

De gebeurtenissen in 1 Samuël vonden plaats aan het einde van de periode waarin de richteren in Israël regeerde. Het was geen goede periode omdat er in die dagen ‘geen koning was en eenieder deed wat juist was in zijn ogen’ (Richteren 21:25).

Israël zat in een neerwaarts spiraal, in een periode waarin de bevolking geestelijk verward was omdat zij hun Bijbels niet lazen. Zij waren moreel bankroet. Sociale onrust was de norm. Het was een periode van calamiteit, immoraliteit en corrupte leiders. En het werd in Israël alleen maar erger totdat God één iemand bereidwillig vond om God boven alles te stellen, om God boven alles lief te hebben en God koste wat kost te dienen. En dat was Samuël.

Zoals ik al zei zijn er drie hoofdrolspelers; Samuël, Koning Saul en Koning David. Natuurlijk zijn er ook een aantal mensen met bijrollen. Bijvoorbeeld Hanna, de moeder van Samuël, Eli de hogepriester, Jonathan de beste vriend van David. Ook zijn er korte verschijningen in het verhaal van o.a. Goliath, Abigaïl en Doëg. Allemaal stuk voor stuk zeer boeiende figuren.

Het boek verdeelt zich in drie delen.

Hoofdstukken 1-7 gaan voornamelijk om Samuël en zijn bediening als richter, priester en profeet.

Hoofdstukken 8-15 gaan voornamelijk over het koningschap van Koning Saul, de eerste koning van Israël.

Hoofdstukken 16-31 gaan voornamelijk over het voorbereidend werk in het leven van David op zijn toekomstig koningschap. Saul was de eerste koning van Israël en Koning David was zonder twijfel de beste koning van Israël.

Vanaf hoofdstuk 16 t/m 31 is er wel wat overlap tussen het leven van Koning Saul en het leven van de toekomstige Koning David.

HOOFDSTUK 1-7

Het boek begint met het verslag van een zekere Elkana, een Leviet van afkomst, maar een bewoner van Efraïm. Dit is belangrijk om te weten want zijn toekomstige zoon, Samuël wordt priester en alleen mannen uit de stam van Levi mochten priesters worden.

Elkana had twee vrouwen, wat al aangeeft dat zij in die tijd gewoon deden wat goed was in hun eigen ogen. Bigamie, oftewel het gehuwd zijn met meerdere partners was en is nooit Gods bedoeling voor de mens. Vanaf Genesis 1 op de zesde dag was Gods bedoeling voor het huwelijk altijd één man met één vrouw.

Één van Elkanas vrouwen, Peninna was vruchtbaar en baarde kinderen, maar de andere vrouw, Hanna niet. Nu was onvruchtbaarheid in die tijd een schande, een teken van vervloeking en Gods afwijzing. Dus was Hanna hierover zeer, zeer droevig.

Op een gegeven moment toen Elkana met zijn gezin naar Silo toeging, de plek waar de Tabernakel van God stond, ging Hanna alleen naar de Tabernakel toe om tot God te bidden.

1 Samuël 1:9-11 – “⁹Toen stond Hanna op, nadat men in Silo gegeten en gedronken had. Nu zat Eli, de priester, op een stoel bij een deurpost van de tempel van de HEERE. ¹⁰Bitter van gemoed bad zij tot de HEERE en zij huilde erg. ¹¹Zij legde een gelofte af; zij zei: HEERE van de legermachten, wanneer U werkelijk de ellende van Uw dienares aanziet, aan mij denkt en Uw dienares niet vergeet, maar aan Uw dienares een mannelijke nakomeling geeft, dan zal ik die voor al de dagen van zijn leven aan de HEERE geven, en er zal geen scheermes op zijn hoofd komen.”

Dus als God Hanna een zoon zou geven dan zou zij haar zoon teruggeven aan de HEERE als een nazireeër. Een nazireeër was iemand die geheel afgezonderd voor en toegewijd aan God was. Als je hier meer over wil weten, lees Numeri 6.

Vers 17 – “Toen antwoordde Eli en zei: ‘Ga in vrede, en de God van Israël zal u geven wat u van Hem gebeden hebt’.”

Nu, om het kort te houden, God gaf Hanna haar wens en zij baarde een zoon en noemde hem Samuël. En zij bracht jonge Samuël naar Eli de priester toe nadat hij van de borst af was om hem aan God te wijden.

Vers 24-28 – “²⁴Daarna, toen hij van de borst af was, nam zij hem met zich mee, met drie jonge stieren, een efa meel en een kruik wijn. Zij bracht hem in het huis van de HEERE in Silo, toen de jongen nog heel jong was. ²⁵Zij slachtten de stier en brachten de jongen bij Eli. ²⁶En zij zei: Och, mijn heer, zo waar u zelf leeft, mijn heer, ik ben die vrouw die hier bij u stond om tot de HEERE te bidden. ²⁷Ik bad om deze jongen, en de HEERE heeft mij gegeven wat ik van Hem gebeden heb. ²⁸Daarom heb ik hem ook voor al de dagen dat hij op aarde is, aan de HEERE overgegeven; hij is van de HEERE gebeden. En hij boog zich daar voor de HEERE neer.”

Samuël was de zoon van godvrezende ouders. Elkana was trouw in het jaarlijks offeren in de Tabernakel en Hanna was een vrouw van gebed.

Ondanks dat dit Hanna’s eerste en tot op dat moment enige zoon was, hield zij zich aan haar gelofte aan de HEERE. Zij heeft haar zoon letterlijk aan de HEERE geofferd.

Kijk, dat Hanna haar gelofte nakomt is op zich al zeer bijzonder. Dit getuigt van haar karakter, haar relatie met God, haar integriteit. Want hoe vaak beloven wij God dingen wanneer wij wanhopig zijn, en zodra God ons uit onze wanhoop heeft geholpen wij ineens geheugenverlies krijgen? Ik vrees dat dit al te vaak voorkomt.

Wat erg gaaf is, is dat Samuël opgroeide rondom de dienst van de tabernakel, oftewel, de kerk. Er staat dat hij zelfs als jongetje priesterkleding droeg. Er staat in hoofdstuk 3:1: ‘En de jonge Samuël diende de HEERE onder toezicht van Eli.’

Ouders met kleine kinderen, ik kan jullie niet genoeg op het hart drukken om jullie kinderen bij de bediening te betrekken. Hoe meer jullie kinderen voldoening gaan vinden in het dienen van de Heere in de kerk, hoe kleiner de kans is dat zij in hun puberjaren af zullen vallen van het geloof.

Betrek je kinderen bij jullie gebedsleven, leer je kinderen te bidden, laat je kinderen ook bidden en stuur hen in hun gebeden.

Betrek je kinderen bij het Bijbellezen. Laat hen stukken voorlezen, laat hen vooral ook vragen stellen. Leer bijvoorbeeld ook samen met je kinderen alle namen van de 66 Bijbelboeken uit je hoofd te leren.

Betrek je kinderen bij het gemeenteleven. Nu weet ik dat dat momenteel niet mogelijk is, maar zodra intermenselijk contact weer mogelijk is, neem je kinderen elke zondag mee naar de eredienst, wees daarin getrouw. Kom vroeg om mee te helpen met het opbouwen en geef hen iets te doen, geef hen een stukje verantwoordelijkheid. Laat hen zo vroeg mogelijk leren om de Heere praktisch te dienen.

Terwijl Samuël als jongetje de HEERE in de tabernakel diende, riep God hem om God als priester, richter en profeet te gaan dienen. Tot drie keer toe riep God Samuël bij zijn naam.

De situatie in Israël was ellendig. Er staat in hoofdstuk 3:1: ‘Het woord van de HEERE was schaars in die dagen; er was geen visioen dat in de openbaarheid kwam.’ M.a.w. God had in die tijd geen enkele vertrouweling aan wie Hij Zijn woord bekend zou kunnen maken en door wie Hij Zijn Woord aan de mensen zou kunnen geven. God had geen menselijk spreekbuis in die tijd.

Ook liet de priester Eli veel na. Niet alles dat volgens Leviticus in de dienst van de tabernakel moest gebeuren, gebeurde. Eli hield zich simpelweg niet aan de voorschriften voor de tabernakel dienst. Daarom riep God Samuël.

God die de harten van mensen doorgrond, die het begin en het einde kent, die ook zag dat Samuël een getrouwe en godvrezende dienstknecht was, riep Samuël tot de bediening.

Toen God aan Samuël verscheen had God een specifieke boodschap voor Eli, de priester. Nadat Samuël de boodschap aan Eli doorgaf wist Eli dat God Samuël had geroepen. En dan staat er dat Samuël groot werd, dat de HEERE met Samuël was en dat de HEERE geen enkel woord dat Hij tot en door Samuël sprak onvervuld zou laten. Wat een bediening kreeg Samuël!

1 Samuël 3:20-21 – “²⁰En heel Israël, van Dan tot Berseba toe, erkende dat Samuël aangesteld was tot profeet van de HEERE. En de HEERE bleef in Silo verschijnen; ja, de HEERE openbaarde Zich aan Samuël in Silo door het woord van de HEERE.”

En dan staat er in 7:15 dat Samuël leiding aan Israël gaf al de dagen van zijn leven. Dus hieraan zien wij dat God de gelofte van Samuëls moeder, Hanna heeft vervuld.

Hanna nam de stap om haar enige zoon aan God te wijden en God heeft haar gelofte vervolgens gestalte gegeven.

Kijk, Gods werk is nooit afhankelijk van mensen, maar God kiest ervoor om mensen te willen gebruiken. Gewone mensen zoals wij.

En zo gebruikte God de onbaatzuchtige daad van Hanna door haar zoon Samuël inderdaad heel zijn leven te gebruiken voor Zijn doeleinden.

In hoofdstukken 4-6 zien wij hoe ver Israël van God is verwijderd. Er gebeurden verschrikkelijke dingen waaronder de kaping van de Ark van het Verbond door de Filistijnen.

Pas in hoofdstuk 7 zien wij onder de leiding van Samuël een wijdverspreide bekering tot en toewijding aan de levende God van Israël. Zo belangrijk is het om godvrezende en geheel toegewijde en gehoorzame leiders te hebben over Gods volk. De geestelijke gezondheid van het volk is daarvan afhankelijk!

HOOFDSTUK 8-15

In hoofdstuk 7 staat dat terwijl Samuël als richter, priester en profeet diende, dat de hand van de HEERE tegen de vijanden van Israël was. Er staat zelfs dat er vrede in Israël was. (7:13-14)

Maar, op een gegeven moment, toen Samuël oud geworden was, stelde hij zijn twee zonen aan als richteren over Israël. Maar omdat zijn twee zonen niet godvrezend waren zoals Samuël, zagen de oudsten van Israël dit niet zitten:

1 Samuël 8:4-8 – “⁴Toen kwamen alle oudsten van Israël bijeen, en zij kwamen bij Samuël in Rama. ⁵Zij zeiden tegen hem: Zie, u bent oud geworden en uw zonen gaan niet in uw wegen. Stel daarom een koning over ons aan om ons leiding te geven, zoals alle volken. ⁶Toen zij zeiden: ‘Geef ons een koning om ons leiding te geven’, was dit woord kwalijk in de ogen van Samuël. En Samuël bad tot de HEERE. ⁷Maar de HEERE zei tegen Samuël: Geef gehoor aan de stem van het volk in alles wat zij tegen u zeggen; want zij hebben ú niet verworpen, maar Míj hebben zij verworpen, dat Ik geen Koning over hen zou zijn. ⁸Overeenkomstig alles wat zij Mij aangedaan hebben, vanaf de dag dat Ik hen uit Egypte geleid heb tot deze dag toe, door Mij te verlaten en andere goden te dienen, doen zij nu ook u aan.”

Wellicht lijkt hun vraag naar een koning niet zo vreemd, want alle andere volkeren om hun heen hadden ook een koning die hen leidde. Maar het punt was dat zij God hiermee verwierpen.

In plaats van dat het volk naar God keek voor leiding en voor bescherming en voor hun levensbehoeften en voor hun oorlogsvoering, zochten zij het in de overheid.

In plaats van dat het volk naar het Woord van God keek, in plaats van dat het volk naar het Woord van God leefde, zochten zij hun welzijn in een menselijke leider, in een overheidsmachine.

Zij keken naar de naties om zich heen, naar Moab, naar Egypte, naar Ammon en hoe zij hun maatschappelijke vraagstukken tackelde. En deze oudsten kwamen tot de conclusie dat het voor Israël beter zou zijn om ook een koning te hebben zoals de naties om zich heen.

Het allerergste van dit besluit was dat het volk hiermee eigenlijk afstand doet van hun persoonlijke verantwoordelijkheid naar God toe. Want zij dachten dat als zij een koning hadden, zij zich alleen aan deze koning hoefden te schikken en niet aan al die lastige geboden en verboden van de Bijbel waar zij persoonlijk verantwoordelijk voor waren. Helaas zie ik dezelfde houding in het hedendaags christendom.

Er zijn allerlei kerkgangers die hun eigen opvattingen hebben over God en over de Bijbel. Velen in het hedendaags christendom geloven bijvoorbeeld niet in de foutloosheid en de onfeilbaarheid van de Bijbel. Zelfs veel predikanten niet. En dit leidt tot een religieus milieu waarin eenieder doet wat juist is in zijn/haar eigen ogen. Zij zouden o.a. dit tegen mij zeggen:

‘Kom op Stan, Jezus sprak nooit tegen homoseksualiteit dus dat moet gewoon kunnen. Uiteindelijk is Jezus toch liefde. En die Paulus, ja, die Paulus die was een rasechte Farizeeër, hij was een fanatiekeling, hij was wettisch, dus die hoeven wij niet te geloven. Maar Jezus, ja, Jezus, Hij spreekt mij aan, die Jezus is tenminste liefdevol.’

In dit milieu is de Bijbel voor meerdere interpretaties vatbaar. God is groter dan de Bijbel en spreekt buiten de Bijbel om. Wij Bijbel freaks moeten God niet beperken tot een boek. Dus, niemand kan echt weten wie God daadwerkelijk is, wat God nou eigenlijk wil en wat Hij van de mens verwacht. Want jouw interpretatie van de Bijbel is niet de mijne. Niemand kan het echt weten.

En slechts één van de gevolgen van deze denkwijze, deze positie, is dat zij het kerk zijn, het functioneren van de kerk over laten aan de leiders van de kerk. Zij schikken zich aan de leiders van de kerk door er ’s zondags te zijn, door hun giften te geven, door misschien zelfs een taak op zich te nemen, maar de persoonlijke verantwoording naar God toe in hun dagelijks leven laat veel te wensen over.

Veel van deze kerkgangers vinden het prima om deel uit te maken van een groep mensen; om ergens bij te horen. Velen vinden het zelfs fijn om een tiende te geven, hoort erbij. Velen dragen zelfs bij aan het reilen en zijlen van de organisatie.

Maar op geestelijk vlak, waar het gaat om het verloochenen van jezelf, het opnemen van je kruis, het navolgen van Jezus, het liefhebben van God boven alles, het gehoorzamen van het Woord van God, het vervullen van de Grote Opdracht door discipelen te maken, waar het gaat om dit niveau van persoonlijke verantwoording en toewijding naar God toe haakt men af.

Deze kerkgangers vinden het veel gemakkelijker om zich te houden aan een systeem, dan dat zij zich persoonlijk volledig toewijden aan de levende God van de Bijbel Die hun duur gekocht heeft met het bloed van Jezus Christus.

En zo ook Israël, die voor een systeem koos in plaats van dat zij zich persoonlijk wilde verantwoorden aan God, de God die hen uit Egypte heeft bevrijd en die hen het beloofde land heeft gegeven.

1 Samuël 8:22a – “De HEERE zei tegen Samuel: Luister naar hun stem en stel een koning over hen aan.”

Dus, Samuël, onder de leiding van de Heilige Geest stelde een zekere Saul, de zoon van Kis aan tot de eerste koning van Israël.

Samuël zalfde Saul met olie, wat inhoudt dat de desbetreffende persoon voor God apart gezet is tot een specifieke taak. Er staat: ‘Is het niet zo, dat de HEERE u tot een vorst over Zijn eigendom gezalfd heeft?’ (10:1b)

Daarna profeteerde Samuël over Saul en vertelde hem wat er in de komende dagen met hem zou gebeuren, waaronder het feit dat de Geest van God op hem zou komen.

Er staat in hoofdstuk 10 dat op het moment dat de Geest van de HEERE op Saul kwam, hij in een ander mens veranderd zou worden.

Dit is ook altijd het geval wanneer een mens tot geloof in Jezus Christus komt en gedoopt wordt met de Heilige Geest. Die persoon kan nooit dezelfde blijven.

Koning Saul maakt een goed begin, maar helaas was het van korte duur. Door zijn eigen toedoen faalde Koning Saul behoorlijk. Zijn eigen woorden in hoofdstuk 26 sommen zijn leven als koning op: ‘Ja, ik heb als een dwaas gehandeld en mij zwaar misdragen’ (26:21b WV2012). Wat was er dan met Saul gebeurt? Waarom faalde hij? Het begon bij ‘kleine’ zonden, compromissen. Bijvoorbeeld:

In hoofdstuk 13 zien wij dat Jonathan, de zoon van koning Saul het garnizoen van de Filistijnen in Geba versloeg. Maar wat doet Saul, hij liet door het hele land de bazuin blazen met de boodschap dat koning Saul de Filistijnen heeft verslagen.

Koning Saul en zijn troepen hadden hier niets mee te maken omdat zij op een heel ander gebied aan het strijden waren. Het was Jonathan en zijn troepen die de overwinning behaalde. Maar terwijl Saul met de eer streek, heeft hij de eer van de overwinning van Jonathan en zijn troepen afgenomen.

Even later waren Saul en zijn troepen door de Filistijnen in het nauw gedreven waardoor Saul in paniek raakte. Saul had met Samuël afgesproken om elkaar in Gilgal te ontmoeten zodat Samuël een brandoffer aan de HEERE zou offeren. Maar omdat Saul in paniek raakte, nam hij het heft in eigen hand en offerde zelf het brandoffer.

Je zou kunnen zeggen, wat maakt dat nu uit? Hij offert toch iets goed aan God? Het probleem was dat Saul geen priester was, dus het was hem niet toegestaan om te offeren.

1 Samuël 13:13-14 – “¹³…Samuel zei tegen Saul: U hebt dwaas gehandeld. U hebt het gebod van de HEERE, uw God, dat Hij u geboden heeft, niet in acht genomen. Anders zou de HEERE uw koningschap over Israël voor eeuwig bevestigd hebben, ¹⁴maar nu zal uw koningschap geen stand houden. De HEERE heeft een man naar Zijn hart voor Zich uitgezocht, en de HEERE heeft hem de opdracht gegeven een vorst te zijn over Zijn volk, omdat u niet in acht genomen hebt wat de HEERE u geboden had.”

Hoe vaak nemen wij wel niet het heft in eigen hand doordat wij in paniek raken?

In hoofdstuk 15 kreeg Saul van God de expliciete opdracht om de Amalekieten geheel uit te roeien. Maar, Saul was deze keer wederom ongehoorzaam. Zijn troepen hadden het beste van het beste van de buit genomen, schapen en runderen om deze zogenaamd aan de HEERE te offeren. Én Saul bracht de koning van de Amalekieten, Agag mee terug naar hun kamp.

God sprak inmiddels tot Samuël over wat Saul gedaan had waardoor Samuël Saul tegemoet ging en hem vroeg waarom hij niet naar de stem van de HEERE heeft geluisterd, waarom hij gedaan heeft wat slecht was in de ogen van de HEERE.

Saul begon terug te krabbelen en excuses te maken door te zeggen dat zijn troepen de schapen en runderen meegenomen hadden om deze aan God te offeren.

1 Samuël 15:22-23 – “²²Maar Samuel zei: Heeft de HEERE evenveel behagen in brandoffers en slachtoffers als in het gehoorzamen aan de stem van de HEERE? Zie, gehoorzamen is beter dan slachtoffer, opmerkzaam zijn beter dan het vet van rammen. ²³Want opstandigheid is een zonde van waarzeggerij, en tegenstreven is afgoderij en beeldendienst. Omdat u het woord van de HEERE verworpen hebt, heeft Hij u verworpen, zodat u geen koning meer zult zijn.”

De stem van de HEERE gehoorzamen is beter dan het vervullen van religieuze plichten. Daarom zei ik toen straks dat het voor de mens makkelijker is om zich te schikken aan een systeem, dan dat hij zich geheel overgeeft en toewijd aan God. Saul had hier moeite mee.

De zonde van Saul was opstandigheid en tegenstreven, oftewel eigenzinnigheid, waarvan Samuël zegt dat deze gelijk zijn aan waarzeggerij en afgoderij.

Een opstandig hart verwerpt de levende God van de Bijbel even zeker als iemand die God verwerpt door zich te wenden tot waarzeggerij.

En alle vormen van tegenstreven, oftewel eigenzinnigheid is eigenlijk afgoderij want het maakt mens eigen wil, het eigen ik, een afgod.

Vanaf dat moment gaat alles voor Saul berg afwaarts. Er staat in hoofdstuk 16 dat de Geest van de HEERE Saul had verlaten en in plaats daarvan stuurde de HEERE hem een kwade geest die hem kwelde.

HOOFDSTUK 16-31

In hoofdstuk 16 komt de volgende koning op het toneel. God sprak tot Samuël en stuurde hem naar het huis van een zekere Isaï toe omdat een van zijn zonen een man was naar Gods hart, en God heeft deze gekozen om koning te zijn over Israël.

Samuël komt bij Isaï en verteld hem de reden voor zijn bezoek. Vervolgens stelt Isaï zijn oudste zoon, Eliab voor aan Samuël en Samuël denkt meteen dat hij het is.

1 Samuël 16:6-7 – “⁶En het gebeurde, toen zij kwamen, dat hij Eliab zag en dacht: Deze is vast en zeker voor de HEERE Zijn gezalfde. ⁷Maar de HEERE zei tegen Samuel: Kijk niet naar zijn uiterlijk en ook niet naar de hoogte van zijn gestalte, want Ik heb hem verworpen. Het is namelijk niet wat de mens ziet, want de mens ziet aan wat voor ogen is, maar de HEERE ziet het hart aan.”

Vervolgens stelde Isaï een voor een zijn overige zonen aan Samuël voor, maar de HEERE had geen van deze zeven zonen gekozen. Toen Samuël vroeg of dit al zijn zonen waren zei Isaï dat de jongste nog ontbrak. Hij was de schapen aan het weiden.

1 Samuël 16:12-13 – “¹²Toen stuurde hij een bode en bracht hem. Hij was rossig, had mooie ogen en was knap om te zien. De HEERE zei: Sta op, zalf hem, want deze is het. ¹³Toen nam Samuel de oliehoorn en zalfde hem te midden van zijn broers. En de Geest van de HEERE werd vaardig over David vanaf die dag en voortaan. Daarna stond Samuel op en ging naar Rama.”

Een paar observaties. Toen Samuël bij Isaï kwam en naar al zijn zonen vroeg, hielden Isaï en zijn zeven zonen David volledig buiten beschouwing. David was de jongste en hij werd door al zijn oudere broers geminacht.

Omdat David de jongste, en in de ogen van zijn familie de minst waarschijnlijke kandidaat was, sloegen zij de plank mis. Zij keken naar het uiterlijke, maar God keek naar het hart. En over David wordt gezegd dat hij een man was naar Gods hart.

Samuël zalft David hier voor de eerste keer als de nieuwe koning van Israël. De Geest van de HEERE kwam op David en vanaf dat punt kwam Davids voorbereiding op het koningschap in een stroomversnelling.

Vanaf dit punt duurde het nog zo’n 15 jaar voordat David Koning David werd en de troon van Israël besteeg.

Omwille van de tijd moet ik het vandaag hierbij laten. 2 Samuël gaat voornamelijk om het leven van Koning David, dus ik zal in de volgende studie de rest van 1 Samuël meenemen in de studie van 2 Samuël.

Ik zei net dat Samuël David voor de eerste keer zalfde als koning. Ik weet niet of jullie dit weten, maar David wordt meerdere keren gezalfd als koning. Ga deze week op zoek in de rest van 1 Samuël en in 2 Samuël naar hoeveel keren David gezalfd werd.

De insteek van deze serie is om Jezus Christus in elk Bijbelboek te gaan ontdekken. Nu is het zo dat Jezus niet expliciet in alle Bijbelboeken van het O.T. voorkomt, maar vaak wel in de vorm van typebeelden.

Samuël is een typebeeld van Jezus Christus in de zin dat hij een priester, een profeet en een richter is. Een richter vervulde eigenlijk de taak van een koning. Jezus is de enige die daadwerkelijk onze Hoge Priester is, Hij is de profeet waar Mozes over sprak, en Hij is onze Koning. Hij is de Koning der koningen.

Zoals Jezus een nieuw verbond met de mensheid aanging en de mens tot een nieuwe bedeling bracht, bracht Samuël het volk Israël tot een nieuw tijdperk, het tijdperk van de koningen.

Ook was David een typebeeld van Jezus Christus. Hij werd zoals Jezus in Bethlehem geboren, hij was een herder en hij regeerde als koning van Israël.

Koning David was tegelijk ook de beste menselijke koning dat Israël ooit heeft gehad, totdat Jezus op het toneel kwam.

Ken jij deze Jezus? Ken jij Hem als degene die voor jouw zonden aan het kruis is gestorven en op de derde dag uit de dood is opgestaan om jou het leven te geven?

Wil jij vergeving van zonden? Wil jij verzoend worden met de levende God van de Bijbel? Wil jij de zekerheid van het eeuwig leven na de dood? Wil jij een navolger van Jezus Christus worden?

Zo ja, geef toe dat je een hopeloze zondaar bent en vraag God om jou te vergeven. Bekeer je van je oude leven en wend je tot Jezus Christus om Hem na te volgen. Vraag Jezus om in jouw hart te komen wonen en vraag Hem om jou te dopen met de Heilige Geest zodat jij in staat zal zijn om een echte wedergeboren Christen te zijn, niet slechts een kerkganger.

Als je dit doet, zal Jezus jou absoluut niet weigeren, maar zal Zich aan jou bekend gaan maken!

‌