Vorige week had Stan het over hoe God naar ons kijkt, hoe hij de haren op onze hoofd geteld heeft en hoe Hij goede gedachten over ons heeft. Dat is zo een mooi iets om bij stil te staan, God houdt van ons. Nietige mensen zoals wij. Dat riep in mij heel erg een gevoel van dankbaarheid op, dat ik een kind van Hem mag zijn en dat Hij zo naar mij kijkt.
Als ik denk aan onze Maël en onze Yuna en hoe wij hun voor het eerst vastgehouden hebben, hoe wij hun bestudeerd hebben. Alle details in hun gezichtjes, hoe ze konden schaterlachen, hoe ze hun handjes voor het eerst bestudeerden. En vandaag is dit niet minder dan toen. Nog steeds blijft het soms onwerkelijk, zij zijn gewoon onze kinderen. Wat een wonder en voorrecht om hun te mogen verzorgen, begeleiden. En te mogen zien hoe ze groeien en veranderen. En als ik er dan over nadenk dat wij zo voor God mogen zijn, en Zijn kinderen zijn, dan ben ik zo dankbaar. Maar we hebben ook nog een andere relatie met Onze verlosser die van een bruid. En daar gaan we vandaag bij stilstaan. Want hoe zit dat nou precies?
Het grote geheimenis
‘Daarom zal een man zijn vader en moeder verlaten en zich aan zijn vrouw hechten, en die twee zullen tot één vlees zijn. Dit geheimenis is groot; maar ik spreek met het oog op Christus en de gemeente.’
Efeze 5:31-32 HSV
Paulus legt hier uit dat het huwelijk een groot geheimenis is. Een geheimenis in het nieuwe testament wordt niet iets bedoelt dat geheim is, verborgen, maar het gaat hierbij over dingen die verborgen waren maar onthult zijn in het licht van Christus en het Evangelie. Lang hield God verborgen wat Zijn uiteindelijke plan was met de mensheid. Maar in het nieuwe testament is dit dus onthult.
Jarenlang vroegen mensen zich af waarom God man en vrouw gemaakt heeft, waarom twee die volledig anders zijn, elkaar aanvullen, verbinden in een eenheid? Waarom niet twee dezelfde? En waarom al die rituelen rondom het huwelijk? Het grote geheimenis is dat het veel meer is dan een toezegging tussen twee mensen. Het is een beeld van Christus en de gemeente.
Het huwelijk heeft een belangrijke plek in Gods Woord, zo belangrijk dat er al helemaal in het begin een huwelijk beschreven staat. En de Bijbel sluit ook af met een huwelijk.
Het eerste huwelijk
‘Toen zei Adam: Deze is ditmaal been van mijn beenderen, en vlees van mijn vlees! Deze zal mannin genoemd worden, want uit de man is zij genomen. Daarom zal een man zijn vader en zijn moeder verlaten en zich aan zijn vrouw hechten; en zij zullen tot één vlees zijn.’
Genesis 2:23-24
Op dit moment in de tijd is Eva net gemaakt uit de een rib uit de zij van Adam.
En God voltrekt hier het eerste huwelijk. Het woord voor eenheid dat hier gebruikt wordt is ‘echad’ dat één betekent. Niet het cijfer 1 maar een eenheid, meerdere dingen die samen een eenheid vormen. De man vult de vrouw aan en de vrouw de man. Samen zijn zij een stel of echtpaar. Gemaakt met verschillende eigenschappen, volledig anders, maar perfect aanvullend. Gelijk maar met verschillende rollen binnen het huwelijk.
Als we iets verder bladeren naar Deuteronomium 6:4 dan lezen we daar:
‘Luister, Israël! De HEERE, onze God, de HEERE is één!’
Hier wordt hetzelfde woord ‘echad’ gebruikt. Dus God zelf is ook een eenheid, bestaande uit verschillende personen. Dit is ook direct een argument voor de drie eenheid. Het woord voor een enkelvoudige absolute éénheid is namelijk yacheed.
Eva werd gemaakt uit Adams zij, hou dat even vast. Als we nu een eind vooruit spoelen, naar het kruis.
Het ontstaan van de kerk
‘maar toen zij bij Jezus kwamen en zagen dat Hij al gestorven was, braken zij Zijn benen niet. Maar een van de soldaten stak met een speer in Zijn zij en meteen kwam er bloed en water uit.’
Johannes 19:33-34 HSV
Jezus die in de slaap van de dood was, kreeg een speer in zijn zij. Uit Zijn zij kwam bloed, wat leven symboliseert, en water, een beeld van de Heilige Geest. Maar bloed en water zijn ook die dingen die in het oude testament van belang waren voor de bedekking van zonde en het schoonwassen. Waar Eva uit Adams zij is geboren is hier de kerk uit Jezus zij geboren.
De kerk als bruid
Als we weer even teruggaan naar Efeze 5 dan lezen we daar dat wij, de gemeente de bruid van Christus zijn:
Mannen, heb uw eigen vrouw lief, zoals ook Christus de gemeente liefgehad heeft en Zich voor haar heeft overgegeven, opdat Hij haar zou heiligen, door haar te reinigen met het waterbad door het Woord, opdat Hij haar in heerlijkheid voor Zich zou plaatsen, een gemeente zonder smet of rimpel of iets dergelijks, maar dat zij heilig en smetteloos zou zijn.
Efeze 5:25-27 HSV
In 2 Korintiërs wordt dit ook bevestigd:
Ik heb u immers ten huwelijk gegeven aan één Man om u als een reine maagd aan Christus voor te stellen.
- 2 Kor 11:2
De voltrekking van het huwelijk
De voltrekking van het huwelijk lezen we in openbaring 19, bij de bruiloft van het Lam:
‘En ik hoorde zoiets als een geluid van een grote menigte en als een gedruis van vele wateren en een geluid als van zware donderslagen: Halleluja, want de Heere, de almachtige God, is Koning geworden. Laten wij blij zijn en ons verheugen en Hem de heerlijkheid geven, want de bruiloft van het Lam is gekomen en Zijn vrouw heeft zich gereedgemaakt. En het is haar gegeven zich met smetteloos en blinkend fijn linnen te kleden, want dit fijne linnen zijn de gerechtigheden van de heiligen. En hij zei tegen mij: Schrijf: Zalig zijn zij die geroepen zijn tot het avondmaal van de bruiloft van het Lam. En hij zei tegen mij: Dit zijn de waarachtige woorden van God.’
Openbaring 19:6-9 HSV
Dus wij zijn naast kinderen van God ook een bruid van Christus. En we mogen uitkijken naar dit moment van vereniging met Christus. Ik kan mij nog niet voorstellen wat dit betekent. Als ik dit lees kan ik hier zo naar uitkijken. Het gedruis van vele wateren en een geluid van zware donderslagen, ik denk hierbij aan massas heiligen en engelen die het hier uitroepen en zo ontzettend blij zijn. Eindelijk de enige echte Goede Koning. Een einde aan al het onrecht, leed. Maar vooral: voor altijd verenigd met de Heer.
Voor ons mannen klinkt het soms een beetje weird, om een bruid te zijn. Maar juist door dit concept van eenheid in diversiteit te begrijpen snap ik dat het anders is dan wat wij hier op aarde met een wereldse blik associëren met het huwelijk. Het gaat erom dat wij zoals Christus zullen worden, verenigd onder Hem, dus wel anders, maar met een lichaam dat gelijkvormig wordt aan dat van Hem.
Ons burgerschap is echter in de hemelen, waaruit wij ook de Zaligmaker verwachten, namelijk de Heere Jezus Christus, Die ons vernederd lichaam veranderen zal, zodat het gelijkvormig wordt aan Zijn verheerlijkt lichaam, overeenkomstig de werking waardoor Hij ook alle dingen aan Zichzelf kan onderwerpen.
- Fil 3:20-21
Als we nu in het licht van het huwelijk gaan kijken naar wat Jezus hier op aarde gedaan en gezegd heeft dan geeft dat een hele nieuwe kijk op veel zaken. Er zijn namelijk enorm veel paralellen met het huwelijk zoals dat in Galilea in die tijd gevierd werd.
Bruidsschat en aanzoek
We beginnen onze vergelijking met het aanzoek en de verloving. In het traditionele Joodse huwelijk selecteerde de vader over het algemeen een vrouw voor zijn zoon. Zeker in Galilea. De bruidsschat werd overeengekomen tussen de vader van de bruidegom en de vader van de bruid. Dit was over het algemeen het allerbeste dat de vader zich kon veroorloven.
11 En Ik ben niet meer in de wereld, maar dezen zijn in de wereld, en Ik kom naar U toe. Heilige Vader, bewaar hen die U Mij gegeven hebt in Uw Naam, opdat zij één zullen zijn zoals Wij.
- Joh 17
Hier lezen we ook dat wij aan Jezus gegeven zijn door de Vader.
Vervolgens ging de bruidegom naar de toekomstige bruid en deed een officieel aanzoek. Hij nam hierbij cadeaus mee en een kruik wijn. Belangrijk detail is dat in Galilea de vrouw altijd de keuze had om te accepteren of niet. Net zoals wij vrije wil en vrije keuze hebben.
De bruidegom schonk de wijn in een beker die ‘de beker van de zegening’ werd genoemd. Hij dronk uit de beker en gaf deze aan de bruid, als zij hier ook uit dronk was dit het ja woord, de bezegeling van het huwelijksaanzoek. Na het drinken zei bruidegom > “Jij bent nu voor mij volgens de wet van Mozes. Ik zal niet meer van deze drinkbeker drinken totdat ik hieruit weer zal drinken met jou in mijn vaders huis”. Hierna werd brood gegeten en wijn gedronken met de familie van de bruid. En werd de bruidsschat uitgewisseld.
Als we vanuit dit licht nu het laatste avondmaal bekijken:
En terwijl zij aten, nam Jezus het brood en toen Hij het gezegend had, brak Hij het en gaf het aan de discipelen en Hij zei: Neem, eet, dit is Mijn lichaam. Hij nam ook de drinkbeker en nadat Hij gedankt had, gaf Hij hun die, en zei: Drink allen daaruit, want dit is Mijn bloed, het bloed van het nieuwe verbond, dat voor velen vergoten wordt tot vergeving van zonden. Ik zeg u dat Ik van nu aan van de vrucht van de wijnstok niet zal drinken tot op de dag wanneer Ik die met u nieuw zal drinken in het Koninkrijk van Mijn Vader.
- Mat 26:26-29
Dit was het traditionele eten voor Seder (de avond voor Pesach). Maar Jezus zei hier in plaats van het traditionele gebed iets heel anders. De discipelen zullen dit absoluut herkend hebben, het is zo een enorme parallel met het huwelijksaanzoek in die tijd. In essentie vroeg Jezus de discipelen hier om Zijn geestelijke bruid te worden. Dit is wat wij doen met het heilig avondmaal, hieraan denken wij terug. Wij hernieuwen iedere keer dat wij het heilig avondmaal vieren onze gelofte aan Hem en staan stil bij onze verloving met Hem.
De bruidsschat of de prijs betaalde Jezus met Pesach (pasen) aan het kruis. Met zijn leven (bloed).
Want zo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat ieder die in Hem gelooft, niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft.
- Joh 3:16
God de Vader gaf het allerbeste dat gegeven kon worden, Zijn Zoon.
Toen betaling geëist werd, werd Híj verdrukt,
maar Hij deed Zijn mond niet open.
Als een lam werd Hij ter slachting geleid;
als een schaap dat stom is voor zijn scheerders,
zo deed Hij Zijn mond niet open.
- Jes 53:7
De betaling werd geëist. En is aan het kruis betaald.
Maar het behaagde de HEERE Hem te verbrijzelen, Hij heeft Hem ziek gemaakt.
Als Zijn ziel Zich tot een schuldoffer gesteld zal hebben,
- Jes 53:10
Ik heb het altijd bizar gevonden dat het de Vader behaagde om Zijn Zoon te verbrijzelen. Maar als ik dit vanuit het geheimenis van het huwelijk bekijk dan zie ik dat zowel Jezus als de Vader gericht waren op het eindresultaat, het huwelijk van het lam en de eeuwigheid.
De verlovingsperiode werd vaak nog bezegeld met een ring. Hierna nam de bruidegom afscheid door te zeggen ‘In mijn vaders huis zijn veel kamers, als het niet zo zou zijn zou ik het je vertellen. Ik ga een plek voor jou voorbereiden. Ik zal terugkeren en jou halen zodat jij ook zal zijn waar ik ben.’. Klinkt bekend?
In het huis van Mijn Vader zijn veel woningen; als dat niet zo was, zou Ik het u gezegd hebben. Ik ga heen om een plaats voor u gereed te maken.
- Joh 14:2
De bruid reageerde hier op door te vragen wanneer hij weer terug komt. Waarop het antwoord gegeven werd ‘Dat weet alleen mijn vader’. De vader had namelijk de uiteindelijke autoriteit om te besluiten op welk moment het huwelijk voltrokken zou worden. Ook dit is precies iets dat Jezus
Maar die dag en dat uur is aan niemand bekend, ook aan de engelen in de hemel niet, maar alleen aan Mijn Vader.
- Mat 24:36
De verlovingsperiode
Hierna vertrokde bruidegom en ging de bruid terug naar huis. Zij wist dus niet wanneer de bruidegom haar zou komen halen. In haar huis hield ze altijd gevulde olielampen voor het geval de bruidegom haar ’s nachts zou komen halen. De bruidsmeisjes sliepen veel bij de bruid en hielden ook altijd gevulde olielampen in de buurt. Hier is een hele duidelijke link met wat Jezus onderwezen heeft:
Dan zal het Koninkrijk der hemelen gelijk zijn aan tien meisjes, die hun lampen namen en op weg gingen, de bruidegom tegemoet.
- Mat 25:1
In deze gelijkenis verwijst Jezus ook weer terug naar het vers dat we net hebben gelezen:
Wees dan waakzaam, want u weet de dag en ook het uur niet waarop de Zoon des mensen komen zal.
- Mat 25:13
De bruidegom ging in deze tijd een huis voorbereiden. Dit werd aangebouwd aan het huis van de ouders.
Het huwelijk
De bruidegom ging in deze tijd een huis voorbereiden. Dit werd aangebouwd aan het huis van de ouders. Om de trouw van de bruid te testen zat er vaak minimaal 9 maanden tussen, zodat als zij toch zwanger bleek te zijn dit zichtbaar zou worden. Maar het huis bouwen duurde natuurlijk ook even.
Zodra de bruidegom akkoord kreeg van zijn vader verzamelde hij twee van zijn beste vrienden. Samen gingen zij op weg naar de bruid op een moment dat zij het niet verwachtte. Zodra ze in de buurt waren van het huis van de bruid zou één van de vrienden van de bruidegom op de shofar / trompet blazen en roepen ‘let op, de bruidegom komt!’.
Hierna werd de bruid letterlijk weggekaapt uit haar ouderlijk huis. Een grote processie liep richting het huis van de vader. De bruid werd hierbij getild, en ze hadden hier zelfs een naam voor, ‘de bruid naar huis tillen’. Ook hier zien we een enorme parallel met wat Paulus, geïnspireerd door de Heilige Geest schreef aan the Thessalonicenzen:
Want de Heere Zelf zal met een geroep, met de stem van een aartsengel en met een bazuin van God neerdalen uit de hemel. En de doden die in Christus zijn, zullen eerst opstaan.
Daarna zullen wij, de levenden die overgebleven zijn, samen met hen opgenomen worden in de wolken, naar een ontmoeting met de Heere in de lucht. En zo zullen wij altijd bij de Heere zijn.
Zo dan, troost elkaar met deze woorden.
- 1 Thes 4:16
Ook hier zien we net als bij hoe de bruidegom de bruid ging halen: een onverwachts moment, een bazuin, geroep, en dan opgehaald worden.
Eenmaal aangekomen werd de deur gesloten. Alleen mensen die voorbereid waren en aanwezig waren bij het huwelijk. Hierna kon niemand meer naar binnen. De bruidegom nam de bruid mee naar een kamer waar het huwelijk werd voltrokken. Het huwelijksfeest duurde vervolgens 7 dagen lang. Is dat niet interessant? Voor het feest van 7 dagen werd de bruid naar huis getild nadat de Sjofar geblazen was? Waarom 7 dagen? Klinkt dat niet precies als de opname en het huwelijksfeest tijdens de 7 jarige verdrukking? Jesaja profeteerde hier ook over:
Ga, Mijn volk, treed uw kamers binnen,
sluit uw deuren achter u.
Verberg u voor een klein ogenblik,
totdat de gramschap over is.
Want zie, de HEERE gaat uit Zijn plaats
om de ongerechtigheid van de bewoners van de aarde aan hen te vergelden.
De aarde zal het bloed dat erop vergoten is, aan het licht brengen.
Zij zal haar gedoden niet langer bedekt houden.
- Jes 26:19-21
Zoals de bruid bij de bruidegom te kamer binnen trad profeteert Jesaja hier hetzelfde voor Gods volk. Treed uw kamers binnen, verberg u voor een klein ogenblik, tot de gramschap over is.
Wat kunnen we hiermee?
Tot slot is de vraag wat we hiermee kunnen. We hebben tot nu toe gezien dat het huwelijk echt een groot geheimenis is. Zo groot dat het van begin tot eind onderdeel is van wat de Bijbel beschrijft. Gods plan voor de mensheid lag hierin verscholen en is in door Jezus onthult. Mijn gebed voor ons allemaal is dat we steeds meer onze relatie met de Heer als bruid mogen gaan zien. Maar ook dat we dit gaan toepassen binnen onze huwelijken.
Als jij Zijn aanzoek al aanvaard hebt, wees je dan bewust van hoe belangrijk het beeld is van ons huwelijk: het beeld van Christus en de gemeente, het beeld van eenheid bestaand uit verschillende delen.
Wij zijn in het verleden met een aantal andere echtparen dieper op het huwelijk in gegaan. Hebben toen lopen graven in Gods Woord. En uiteindelijk natuurlijk Efeze 5 behandeld, waar het gaat over vrouwen wees uw eigen man onderdanig zoals aan de Heere, en mannen heb uw eigen vrouw lief zoals Christus de gemeente. Ik weet nog goed dat ik toen uiteindelijk Casper een keer gebeld heb en heb aangegeven dat ik er echt mee worstelde. Als mannen moeten we onze vrouwen liefhebben zoals Christus de gemeente. Christus gaf Zijn leven voor de gemeente! Hij verloochende Zichzelf volledig, uit onvoorwaardelijke liefde. Dat betekent dat ik mijzelf volledig zou moeten verloochenen. En wat moeten zij doen? Een beetje onderschikken. Dat is toch niet moeilijk? En dat klopt over het algemeen ook voor mannen. Als je een groep mannen op pad stuurt en iemand stelt voor om ergens naartoe te gaan dan vind de rest van de groep het over het algemeen geen enkel probleem om te volgen. Maar wat ik in die tijd heb mogen leren is dat het voor Roos, mijn vrouw, net zo moeilijk kan zijn om zich te onderschikken als voor mij om haar onvoorwaardelijk lief te hebben. Ik ben dat met magneten gaan vergelijken, plus en min, als je plus en plus tegen elkaar houdt drijft dat uit elkaar. Maar plus en min versmelt tot een eenheid. En zo is het ook in het huwelijk. De sleutel zit in het besef dat dat we totaal verschillend zijn en dat God ons om die reden juist aan elkaar gegeven heeft. Hij vraagt ons om precies datgene voor de ander te doen dat totaal niet in onze comfort zone ligt. Maar door allebei te beseffen dat we dit niet zelf kunnen komen we tot het punt dat we het van God gaan vragen en verwachten. En dat is hoe het Christelijk huwelijk eigenlijk zou moeten zijn, man en vrouw, die allebei op God gericht zijn en Hem vragen om te helpen om onszelf te verloochenen.
Ik heb toen ook mogen leren dat liefde en onderschikken echt hand in hand gaan. Denk er maar eens over na in onze relatie met God. Als wij niet de overtuiging zouden hebben dat Hij het beste met ons voor heeft, en als wij niet zouden weten dat Hij van ons Houdt, zouden we dan Zijn leiding volgen naar een plek waar we zelf nooit naartoe zouden gaan? Of zouden we dan het heft in eigen hand nemen en zelf een eigen plan maken en volgen? Ik denk het laatste.
De belofte staat, Hij komt terug voor ons. Hij heeft een enorme prijs betaald, voor ons aan het kruis. En we zullen met Hem verenigd worden. Maar we moeten wel zorgen dat we klaar staan. Dat we olie in onze lampen hebben en onze mooiste kleren klaar hebben liggen. Sta hier ook bewust bij stil wanneer je het Heilig avondmaal neemt. De prijs die Hij voor ons betaald heeft aan het kruis en wat een geweldig voorrecht het is om Zijn bruid te mogen zijn! Als jij het aanzoek van de Heer nog niet hebt aanvaard dan is nu het moment om dat te doen. Wacht niet, stel het niet uit, linksom of rechtsom komen we voor God te staan. En dat kan ieder moment zijn. Maar Zijn aanzoek staat. Hij heeft alles al gedaan, de prijs is betaald, Hij wacht op jouw ja woord.