Genesis 2:24 – “Daarom zal een man zijn vader en zijn moeder verlaten en zich aan zijn vrouw hechten; en zij zullen tot één vlees zijn.” Het tot één vlees zijn is beter vertaald: “zij zullen tot één vlees worden”. M.a.w. het gebeurt niet op het moment wanneer man en vrouw elkaar het “ja” woord geven, maar het is een proces. Zij zullen één worden. Het begint op de bruiloft, maar het blijft doorgaan in de dagen, weken, maanden en jaren na de bruiloft. Het huwelijk is een proces van het worden, en het doel van het proces is eenheid. Om één vlees te zijn betekent dat je intiem bent. En dan bedoel ik niet alleen intiem in de zin van seksuele intimiteit, maar dat je de ander kent en je jezelf laat kennen. Van Dale definieert het woord ‘intiem’ als: het meest naar binnengelegen, het diepst, het innigst, diep in iemands binnenste gelegen. Dus, het ‘één vlees zijn’ betekent dat ieder de meest naar binnengelegen, het diepst, het innigst, het diep in iemands binnnenste gelegen, kent en ook zo gekent wordt door de ander. Dus, de essentie van het ‘één vlees worden’, is het proces waarin de man en de vrouw elkaar voortdurend beter en steeds dieper leren kennen. Nou, dat gebeurt niet vanzelf. Dit vereist moeite, hard werk, vastberadenheid, volharding, commitment, toewijding en heel veel geduld. Het middel, die de man en vrouw tot intimiteit zal leiden is communicatie. Door met elkaar continu, effectief te blijven communiceren zal je naar die eenheid toe groeien. Zonder effectieve communicatie groei je alleen maar uit elkaar. Het is een misverstand om te denken dat vrouwen beter zijn in het communiceren dan mannen. Waar het op neer komt is dat mannen over het algemeen anders communiceren dan vrouwen. Bijvoorbeeld, een gesprek tussen twee vrouwen waarvan één net bij de kapsalon is geweest: Femke: Hey, je bent geknipt! Dat staat je echt fantastisch! Petra: Oh ja, vindt je dat echt. Ik weet het niet, toen zij mij de spiegel gaf had ik zoiets van…woow! Denk je niet dat het een beetje te donzig is? Femke: Nee hoor, echt niet, het ziet er geweldig uit! Ik zou mijn haar eigenlijk ook zo willen hebben, maar daar heb ik een te breed gezicht voor. Ik denk dat ik sowieso vast zit aan deze kapsel. Petra: Dat meen je niet! Ik vindt jouw gezicht juist zo schattig. En je zou net zo goed je haar in laagjes kunnen laten knippen, dat zou je echt goed staan. Ik wilde dat eigenlijk doen, maar ja, dan zou m’n nek zo lang lijken. Femke: Serieus? Had ik maar jouw nek, dan zouden mijn schouders er misschien niet zo breed uit zien. Petra: Je schouders, ik ken een heleboel vrouwen die zo met jou hun schouders zouden willen ruilen, ik bedoel, kijk hoe alles zo mooi bij jouw past. Kijk maar eens naar mijn armen – hoe kort ze zijn? Als ik jouw schouders had, dan zou het veel makkelijker zijn om passende kleding te kopen; alles zou mij gewoon veel beter passen. Nu hetzelfde gesprek tussen twee mannen: Bas: Hey Peet, ben je van de trap gevallen? Peter: Ja, gistermiddag nog effe langs de kapper geweest. Robert Wolgemuth en Mark de Vries zeggen als volgt: “wanneer mannen praten willen ze in het gesprek naar iets toe werken, terwijl vrouwen vaak praten zonder dat zij een doel voor ogen hebben. Ze praten simpelweg om te communiceren.” Bijvoorbeeld: Mirjam: Ik kwam Elisabeth vanmorgen tegen in dorp. Hans: Ja (onzeker vragend) Mirjam wilde gewoon de ervaring van die dag met Hans delen. Door Hans te vertellen over haar ervaring in dorp probeert zij het gesprek te openen zodat Hans haar iets van de afgelopen 12 uur zal gaan vertellen. Mirjam wil converseren, zij wil een gesprek, een dialoog, een interactie met Hans. Hans vat haar mededeling op als iets dat vervolgens naar iets meer concreet toe zal leiden. Hij pakt het niet op want hij weet niet hoe hij moet reageren op deze mededeling. Hij heeft geen flauw idee dat Mirjam hem hierbij uitnodigt om haar iets over zijn dag te gaan vertellen. Mirjam ziet een gesprek met haar man als een manier om hun relatie op te bouwen, om het voort te zetten. Hans ziet een gesprek als iets dat ergens naar toe moet leiden, als iets waardoor je iets zal gaan bereiken. Uitzonderingen daargelaten, over het algemeen willen mannen zo snel mogelijk naar de bottomline; ofwel het punt bereiken waar het om gaat. Terwijl vrouwen zo veel mogelijk over het onderwerp en alles dat daar omheen draait willen praten. Jeroen kwam op een avond thuis van z’n werk en zag dat er een grote deuk zat in de auto. Toen hij Sandra vroeg hoe het was gebeurt begon zij haar verhaal te vertellen vanaf het moment dat zij die morgen uit de does stapte. Haar verhaal duurde dik een half uur voordat ze eindelijk zei: “ja en terwijl ik daar stilstond op het kruispunt, werd ik ineens door een andere auto geramd.” Tijdens het luisteren naar het hele verhaal vroeg Jeroen zich af waarom Sandra er zo’n lang verhaal van moest maken. Toen hij aan haar vroeg hoe het gebeurde wilde hij alleen weten: hoe, waar en wanneer. Hij wil de bottom line weten. Sandra daarentegen is een vertelster. Voor haar maakte de botsing deel uit van haar gehele dag. De botsing was op één of andere manier verbonden aan alles dat zij die dag had meegemaakt. Het idee om Jeroen alleen maar de kale feiten te vertellen komt niet eens in haar op. Zo denkt zij niet, zo zit zij niet in elkaar. Jeroen weet uit ervaring, dat als hij haar zou interumperen en haar zou vragen om tot het punt te komen, dat zij dat als desinteresse zou zien. En dus, hoort hij het hele verhaal aan. Terwijl hij haar aanhoort, probeert hij erachter te komen of zij door de botsting geschrokken is geraakt. Is er iets die ochtend gebeurt waardoor zij misschien afgeleid werd in het verkeer? Is ze bang? Wat kan ik doen om haar de liefde en zekerheid te geven die zij op dit moment nodig heeft? Sandra, daarentegenover weet van Jeroen dat hij een “to the point” type is en dat hij gefrustreerd kan raken als hij alleen maar een verhaal hoort zonder dat hij tot de kern van het verhaal komt. En zo probeert zij hem, in een zo’n kort mogelijk verhaal, te voorzien van de informatie die hij nodig heeft om het gesprek zinvol te achten. Het punt is, dat Jeroen en Sandra deze dingen alleen van elkaar zullen komen te weten, als zij praten over hun communicatie. Veel stellen hebben moeite met communiceren omdat zij niet met elkaar praten over hun praten, omdat zij niet communiceren over hun communicatie. De één moet van de ander weten hoe hij/zij communicatief in elkaar zit om elkaar intiem te gaan leren kennen. De apostel Petrus geeft ons hiertoe het volgende: 1 Petrus 3:7a – “Evenzo, mannen, woon met begrip voor uw vrouw met haar samen;” In mijn bijna 25 huwelijksjaren ben ik erachter gekomen dat Marnie mij heel goed doorheeft. Dit ligt grotendeels aan het feit dat mannen opzich, over het algemeen, niet zo complex zijn. Mannen hebben over het algemeen twee stemmingen: blij of droevig. Wanneer een man blij is dan wil hij spelen, wanneer een man droevig is dan gaat hij mokken. Vrouwen hebben tientallen verschillende stemmingen: Soms lijkt het alsof ze blij zijn, maar willen ze met rust gelaten worden. Soms zijn ze van streek, maar dan willen ze dat hun man bij hun blijft. Of soms weten ze niet precies hoe ze zich voelen, dus willen ze met rust gelaten worden, maar tegelijkertijd willen ze met je knuffelen. Het punt is namelijk, dat er nergens in de bijbel staat dat de vrouw zich moet inspannen om haar man te begrijpen. Wel staat hier, in 1 Petrus 3:7 dat de man zich moet inspannen om zijn vrouw te begrijpen. “Evenzo, mannen, woon met begrip voor uw vrouw met haar samen.” Ik als man zijnde hoor zodanig met met Marnie te leven, dat zij mijn onverdeelde aandacht zal krijgen. Ik hoor als doel na te streven dat ik Marnie zal gaan kennen en begrijpen hoe zij in elkaar zit. Wat zijn haar stemmingen en hoe hoor ik op alle 42 verschillende stemmingen te reageren? Wat zijn haar dromen? Haar verlangens? Wat is haar passie? Wat zijn haar angsten? Wat motiveert haar? Wat kalmeert haar en wat geeft haar het gevoel van geborgenheid en zekerheid? Het leven met begrip voor mijn vrouw omvat ook het seksleven. Wat vindt zij fijn? Wat vindt zij niet fijn? Voelt zij zich vrouwelijk in ons seksleven? Voelt zij zich bijzonder en kostbaar of voelt zij zich goedkoop of gebruikt? Voelt zij zich verplicht om seks te hebben of is zij een welwillende deelnemer die zich helemaal kan geven? Kortom, ik moet een expert worden op het gebied van mijn vrouw. Ik moet mezelf als een geleerde toeleggen op het bestuderen van mijn vrouw. Ik moet als het ware doctorandus worden op het gebied van vrouw o logy. Het lijkt op dit moment misschien éénzijdig, maar de oproep van Petrus is gericht aan de mannen. Misschien heb je nu het idee dat je dit helemaal niet kunt, of niet wil. Veel huwelijken lopen stuk omdat de eenheid nooit word bereikt. En de eenheid wordt nooit bereikt omdat man en vrouw elkaar niet intiem leren kennen zoals God het bedoeld heeft. En man en vrouw leren elkaar niet intiem kennen omdat er niet effectief wordt gecommuniceerd. Petrus zegt tegen de man dat hij met haar moet samen wonen. Dus, dat hij er voor haar moet zijn, én dat hij een houding moet hebben waarin hij haar wil begrijpen. Dit is geen weekend project! Het is ook geen kwestie van het stellen van 20 vragen waardoor je denkt dat je nu alles van haar weet. Nee, het is een levenslang proces waarin niet alleen je verstand, maar vooral ook je hart ermee bezig zal moeten zijn. Het huwelijk is een proces van het worden, en het doel van het proces is eenheid. Om één vlees te worden moet je de ander intiem kennen en je jezelf intiem laten kennen. Hoe kom ik van Marnie te weten wat in haar het meest naar binnengelegen, het diepst, het innigst is? Hoe komt zij dit van mij te weten? COMMUNICATIE!