“U mag aan het woord dat ik u gebied, niets toevoegen en er ook niets van afdoen, opdat u de geboden van de HEERE, uw God, die ik u gebied, in acht neemt.” (Deuteronomium 4:2) Mozes is Israël aan het vertellen over Gods geboden. Hij is de geboden aan het herhalen richting de generatie Israëlieten die de wet niet ontvangen hebben op Sinaï. Onderdeel van Mozes’ onderwijs naar Israël is dat ze puur en alleen Gods Woord moeten houden.
Puur en alleen Gods Woord
Wij mensen zijn heel erg geneigd om zelf dingen te bedenken, i.p.v. ons te houden aan wat God ons gegeven heeft. Het Joodse systeem dat tegenwoordig zichtbaar is, het Rooms Katholieke systeem, het protestantse systeem dat ingericht is; allemaal voorbeelden van niet puur en alleen Gods Woord houden. Onze neiging is om een systeem te bouwen, waarbij wij zelf de controle hebben over het ‘houden’ van de regels.
Wat dit doet, is dat wij gaan bepalen, i.p.v. God. Onze regels worden belangrijker dan wat God zegt. Dat is iets van alle tijden, iets dat de mens vanaf het begin doet. Dit is juist niet wat God wil dat Zijn kinderen doen; Israël mocht dit al niet doen in het Oude Testament, de kerk mag dit vandaag de dag ook niet doen. Gods Woord is waarheid (Johannes 17:17), elk detail van Gods Woord zal uiteindelijk vervuld worden (Mattheüs 5:18).
Het hart
Door deze woorden te spreken (Deuteronomium 4:2) laat God zien dat Hij ons hart kent. Wij mensen willen iets waar we zelf controle over hebben, iets waar wij de touwtjes in handen kunnen hebben. Als wij zelf regels maken, bepalen wij, niet God. Wanneer wij regels maken, is Gods standaard niet meer de juiste, die van ons is opeens ‘juist’. Daarmee doen we altijd af aan de standaard van heilig, wat Gods standaard is (1 Petrus 1:16). Ons hart zit ons hier in de weg, want ons hart is slecht (Jeremia 17:9); ons hart wil zich niet onderwerpen aan God (Galaten 5).
Waar Mozes’ boodschap ‘puur en alleen Gods Woord’ is, wil ons hart alleen luisteren naar zichzelf. Gods Woord zal ons wijzen op God en Zijn wil, ons hart wil alleen luisteren en doen naar onze wil. Dit is het conflict waar we tegenaan lopen, ons hart tegenover Gods hart. Dat is waarom geloof gebaseerd moet zijn op Gods Woord, op het nieuwe leven dat we in Hem zijn (2 Korinthe 5:17). Onderdeel van dit nieuwe leven is een nieuw hart (Ezechiël 36:26). Dat nieuwe hart zal willen doen naar Gods wil.
Welk woord regeert jouw hart?
De boodschap van Mozes, en God, is ‘puur en alleen Gods Woord’; hoe jij hierop reageert bepaalt jouw daden. Hoe jouw hart reageert op Gods Woord, bepaalt wie jij bent en wat je doet. Hoe jouw hart reageert op alle andere woorden die er op jou afkomen, bepaalt wie jij bent en wat jij doet. Als jij luistert naar alles dat er op je afkomt, en meewaait met elke wind, dan bepaalt dat jouw leven. Als jij ervoor kiest om boven alles, puur en alleen Gods Woord te vertrouwen, niks toe te voegen en niks af te doen, dan bepaalt Gods Woord jouw leven.
In de kerk van tegenwoordig wordt te vaak toegevoegd of afgedaan aan Gods Woord. Te vaak wordt Gods Woord niet serieus genomen, te vaak vinden we de woorden van mensen belangrijker. We leggen dan ons eigen denken op het Woord en gaan het Woord aanpassen aan ons denkbeeld. Daarmee doen we afbreuk aan het Woord en voegen we ons denken toe als leidend. Dit zit in heel kleine dingen als je verleden, wat mensen over het Woord zeggen, uit welke denominatie je komt, etc. Tegelijkertijd kan iets groters als je theologie (e.g. Calvinisme, Arminianisme, etc.) bepalen hoe jij de Bijbel leest.
De vraag is of puur en alleen Gods Woord regeert, of dat er andere stemmen zijn die bepalen over het Woord? God wil dat we Zijn Woord lezen, want dat is nuttig in ons leven (2 Timotheüs 3:16-17). God wil dat we luisteren naar Zijn stem, dat we het hele Woord in context lezen (2 Petrus 1). Niks toevoegen, niks afdoen; puur en alleen Gods Woord, dat is Gods manier. Is dat ook hoe jij jouw leven leeft?
Als je hier vragen over hebt, neem gerust contact met ons op.