Lees Openbaring 19:1-10 Op dit moment is het conflict tussen goed en kwaad bijna geheel over, en religieus, politiek en commercieel Babylon is voor eeuwig van de kaart weggeveegd. God heeft Zijn recht laten zegevieren door al het kwade, het antichristelijke tijdens de verdrukking eschatologisch te oordelen. Het einde van de grote verdrukking is gekomen. Het moment is aangebroken dat Jezus Christus terug op aarde zal komen om de antichrist en de valse profeet in de poel van het vuur te werpen en om de resterende aanhangers van de antichrist uit te roeien. Eenmaal gezuiverd van al het kwaad, zal Jezus de aarde gaan renoveren en wij, die Jezus navolgen zullen samen met Hem voor duizend jaar gaan regeren op de gerenoveerde aarde. Deze periode heet het duizend jarig vrederijk; Openbaring 20 zegt hier meer over. Het is dus passend dat heel de hemel lovend en prijzend reageert op al wat God gedaan heeft, én op al wat op dit moment nog staat te gebeuren. Afgelopen zondag hebben wij het halleluja koor met elkaar doorgenomen en wij hebben gezien dat de hemel de Heere God niet alleen looft en prijst voor alles dat Hij tot op dat moment gedaan heeft, maar ook om wat er nog komen gaat; namelijk Openbaring 20-22. Openbaring 19 begint met een aantal responsen van lofprijs en aanbidding. Tot vier keer toe wordt God in de hemel geprezen d.m.v. de vier halleluja’s. Het volgende thema is eveneens een reden om de Heere te loven en te prijzen want het heeft te maken met een evenement dat al duizenden jaren lang op de planning staat; namelijk de bruiloft van het Lam, oftewel, de vereniging van Jezus Christus met Zijn kerk. De bruiloft van het Lam zal geen letterlijke bruiloft zijn zoals wij die kennen. Waar het uiteindelijk op neer komt is de hereniging van de hemelse bruidegom, Jezus Christus en Zijn bruid, de kerk. Om dan de beeldspraak van de bruiloft te kunnen begrijpen, is het nodig om eerst het Joodse bruiloft systeem, dat gebruikelijk was in de tijd van Jezus, te begrijpen. Zo’n bruiloft bestond namelijk uit vier fasen: Ten eerste werd een huwelijk door de wederzijdse ouders gearrangeerd. In sommige gevallen zelfs voordat de kinderen geboren werden. Men ging op zoek naar sterke familiebanden in plaats van de romantische liefde. Het kaliber van de familie was meer belangrijk dan de vluchtigheid van het verliefd worden. Zo zouden de wederzijdse ouders het met elkaar kunnen hebben over hun kinderen, en ze zouden eventueel tegen elkaar zeggen dat zij het fijn zouden vinden als Peter van gezin A met Kim van gezin B zou gaan trouwen. Het zou ook op een meer formele manier tot stand kunnen komen. Hoe dan ook, op het moment dat de wederzijdse ouders het erover eens zijn geworden, wordt een huwelijksovereenkomst ondertekend. De ouders van de zoon geven een bruidsschat aan de ouders van de dochter en het is klaar. Op dit moment is het bruidspaar wettelijk verloofd. Dit betekent dat zij eigenlijk al met elkaar gehuwd zijn, maar dat zij nog apart, bij hun eigen ouders thuis wonen tot het bruiloftsfeest en het huwelijk voltrokken wordt. Zo’n verloving is bindend. Je kon je niet zomaar van gedachten veranderen. Om hier onderuit te kunnen komen moest men officieel gaan scheiden. Het was ook zo dat het meisje een maagd zou blijven tijdens deze periode van verloving. Zij zou als een maagd moeten worden gegeven aan haar man bij de voltrekking van het huwelijk. Dit is dan ook de reden waarom Jozef, de man van Maria van haar af wilde komen. Zij waren verloofd en Maria werd ineens zwanger. Jozef had Maria kunnen laten stenigen, maar hij was een rechtvaardige man en koos ervoor om stilletjes van haar af te komen. Uiteindelijk had de engel van de Heere Jozef laten weten dat Maria geen overspel heeft gepleegd, maar dat zij zwanger is geraakt op een bovennatuurlijke wijze, door de kracht van de Heilige Geest. En dus bleef hij bij haar. In deze eerste fase, de fase van verloving was het aan de bruidegom om de woonruimte voor zichzelf en zijn bruid klaar te maken. Dit betekende dat de bruidegom een aparte woonruimte aan zijn ouderlijk huis moest aanbouwen. Nadat de aanbouw klaar was en zodra alle inkopen voor het bruiloftsfeest gedaan waren en zodra de vader van het gezin het groen licht gaf, kwam de volgende fase. De tweede fase is wanneer de bruidegom onaangekondigd naar het huis van zijn bruid toe gaat om haar op te halen en haar terug te brengen naar zijn ouderlijk huis om haar aan de familie te presenteren. Het ophalen van de bruid ging vaak samen met een trouwstoet en bij aankomst werd er d.m.v. een geroep aangekondigd dat de bruidegom er was om zijn bruid op te halen. De bruid wist nooit van tevoren wanneer haar bruidegom haar op zou komen halen. Het was trouwens de vader van de bruidegom die het moment van ophalen bepaalde. Hierna komt de derde fase waarin het bruidspaar hun huwelijksbeloften aan elkaar geven. Dit is dan ook de daadwerkelijke bruiloft ceremonie. Hiervoor werd meestal een select groepje mensen uitgenodigd. Maar nog voordat het bruidspaar elkaar het ‘jawoord’ zouden kunnen geven moest er eerst een rituele onderdompeling van de bruid plaatsvinden; een rituele reiniging. Als dat eenmaal gebeurd was vond de bruiloft ceremonie plaats. Tot slot komt de vierde fase en dat is het bruiloftsfeest waar velen voor werden uitgenodigd. Dit was het feest dat tot zeven dagen lang door kon gaan. Er werd gegeten en gedronken; het was een groot festijn. Nu, met dit als achtergrond, laten we gaan kijken naar Openbaring 19:7-8. Vers 7-8 – “⁷Laten wij blij zijn en ons verheugen en Hem de heerlijkheid geven, want de bruiloft van het Lam is gekomen en Zijn vrouw heeft zich gereedgemaakt. ⁸En het is haar gegeven zich met smetteloos en blinkend fijn linnen te kleden, want dit fijne linnen zijn de gerechtigheden van de heiligen.” In vers 6 zien wij heel de hemel God prijzen. De hemel riep uit: ‘Halleluja, want de Heere, de almachtige God, is Koning geworden.’ Nu zeggen zij: ‘Laten wij blij zijn, ons verheugen en God de heerlijkheid geven, want de bruiloft van het Lam is gekomen’. De fase van de bruiloft waarover de Bijbel hier spreekt is wat wij zojuist hebben gezien als fase drie, de bruiloft ceremonie waarin het bruidspaar elkaar het ‘jawoord’ geven. Dit is dan ook het officiële gedeelte, de bruiloft ceremonie van de bruiloft van het Lam. Maar als wij hier in Openbaring 19 fase drie van de bruiloft tegenkomen, waar staan fase één en twee dan in de Bijbel vermeld? Ten eerste heeft God de vader, de Vader van de bruidegom, Jezus Christus, het huwelijk gearrangeerd en Hij heeft de bruidsschat betaald. In dit geval heeft God de Vader de bruidsschat betaald met het bloed van Zijn Zoon, Jezus Christus, de Messias. Efeze 5:25 – “Mannen, heb uw eigen vrouw lief, zoals ook Christus de gemeente liefgehad heeft en Zich voor haar heeft overgegeven,” God de Vader heeft Zijn Zoon gegeven als bruidsschat en Jezus heeft Zichzelf overgegeven om Zijn bruid, de kerk tot Zich te kunnen nemen. De eerste fase is reeds volbracht, de overige drie zijn toekomstig. Als het Evangelie tot jou is gekomen en jij bent tot wedergeboorte gekomen, dan ben jij op dit moment een deel van de bruid van het Lam, en jij bent persoonlijk verloofd met Jezus Christus. En zoals de Joodse verloving bindend en blijvend was, is ook onze verloving met Jezus bindend en blijvend. God heeft het huwelijksverbond met ons afgesloten en heeft het ondertekend met het bloed van Zijn Zoon, Jezus Christus. Volgens 1 Korinthe 6 en 7 zijn wij duur gekocht. Volgens 1 Petrus 1 zijn wij vrijgekocht met het kostbaar bloed van Christus. Zoals de bruidegom in fase één woonruimte zou aanbouwen aan zijn ouderlijk huis, ging Jezus na Zijn opstanding uit de dood terug naar Zijn vaderlijk huis, de hemel, om daar een plaats voor Zijn bruid voor te bereiden. Johannes 14:1-2 – “¹Laat uw hart niet in beroering raken; u gelooft in God, geloof ook in Mij. ²In het huis van Mijn Vader zijn veel woningen; als dat niet zo was, zou Ik het u gezegd hebben. Ik ga heen om een plaats voor u gereed te maken.” Jezus beloofd Zijn discipelen én ons dat Hij voor Zijn kerk een plaats in de hemel aan het gereedmaken is. Nu Jezus eenmaal met Zijn bruid verloofd is, is Hij bezig om woonruimte in Zijn vaderlijk huis klaar te maken. Hij is bezig met alle voorbereidingen voor de komst van Zijn bruid naar Zijn vaderlijk huis. Op het moment dat alle voorbereidingen getroffen zijn, geeft de vader van de bruidegom het groenlicht om de bruid op te halen. Johannes 14:1-3 – “¹1Laat uw hart niet in beroering raken; u gelooft in God, geloof ook in Mij. ²In het huis van Mijn Vader zijn veel woningen; als dat niet zo was, zou Ik het u gezegd hebben. Ik ga heen om een plaats voor u gereed te maken. ³En als Ik heengegaan ben en plaats voor u gereedgemaakt heb, kom Ik terug en zal u tot Mij nemen, opdat ook u zult zijn waar Ik ben.” Dit spreekt duidelijk van de opname van de gemeente. Wat het niet aangeeft is wanneer Jezus zal komen om Zijn bruid op te nemen. Ook dit is verbonden met de Joodse bruiloft. In Mattheüs 25 geeft Jezus ons een gelijkenis dat dit proces duidelijk beschrijft. Mattheüs 25:1-6 – “¹Dan zal het Koninkrijk der hemelen gelijk zijn aan tien meisjes, die hun lampen namen en op weg gingen, de bruidegom tegemoet. ²Vijf van hen waren wijs en vijf waren dwaas. ³Zij die dwaas waren, namen wel hun lampen maar geen olie met zich mee. ⁴De wijzen namen met hun lampen ook olie mee in hun kruikjes. ⁵Toen de bruidegom uitbleef, werden zij allen slaperig en vielen in slaap. ⁶En te middernacht klonk er een geroep: Zie, de bruidegom komt, ga naar buiten, hem tegemoet!” In een Joods bruiloft kon er veel tijd zitten tussen fase één en fase twee. Wij zien hier dus ook dat de bruidegom uitbleef en dat zij allen in slaap vielen. Vervolgens, te middernacht, op een onverwacht moment kwam de bruidegom om zijn bruid op te halen. Zo zal ook de opname van de gemeente plaatsvinden; op een onverwacht moment. Op dit moment, anno 2017 is de bruid van Christus, de kerk, verloofd met Jezus. De kerk wacht nu alleen nog op het moment dat de bruidegom haar op komt halen d.m.v. de opname van de gemeente. Nu terug naar Openbaring 19:7-8. Vers 7-8 – “⁷Laten wij blij zijn en ons verheugen en Hem de heerlijkheid geven, want de bruiloft van het Lam is gekomen en Zijn vrouw heeft zich gereedgemaakt. ⁸En het is haar gegeven zich met smetteloos en blinkend fijn linnen te kleden, want dit fijne linnen zijn de gerechtigheden van de heiligen.” Op dit moment heeft de opname reeds plaatsgevonden. De kerk zit reeds zeven jaar lang in de hemel en het moment van de ceremonie is aangebroken. Er staat dat de vrouw van het Lam zich heeft gereedgemaakt en dat het haar is gegeven zich met smetteloos en blinkend fijn linnen te kleden, want dit fijne linnen zijn de gerechtigheden van de heiligen. Voordat de ceremonie van start kan gaan moet er eerst nog een ding gebeuren. In de Joodse bruiloft bracht de bruidegom zijn bruid naar het ouderlijk huis en voordat de ceremonie begon moest er eerst nog een rituele reiniging van de bruid plaatsvinden. Ook met de bruid van Christus moet zij een rituele reiniging doorgaan en dat vindt plaats voor de rechterstoel van Christus. 2 Korinthe 5:10 – “Want wij moeten allen voor de rechterstoel van Christus openbaar worden, opdat ieder vergelding ontvangt voor wat hij door middel van zijn lichaam gedaan heeft, hetzij goed, hetzij kwaad.” Dit oordeel is alleen bedoeld voor de kerk. En wat hier beoordeeld wordt is wat eenieder van ons afzonderlijk hier op aarde gedaan heeft als een christen. Paulus legt dit proces uit in 1 Korinthe 3: 1 Korinthe 3:10-15 – “¹⁰In zijn goedheid liet God mij als een kundig architect het fundament leggen, waarop anderen voortbouwen. Maar ieder moet er wel op letten, hoe hij verder bouwt. ¹¹Niemand kan een ander fundament leggen dan er al ligt: Jezus Christus. ¹²Maar op deze grondslag kan men voortbouwen met goud, zilver en kostbare stenen of met hout, hooi en stro. ¹³Wat ieders werk waard is, zal blijken op de dag van het oordeel, want het vuur waarmee die dag verschijnt, zal ieders werk testen en de kwaliteit ervan aantonen. ¹⁴Blijft iemands bouwwerk overeind, dan zal hij loon ontvangen. ¹⁵Maar brandt het af, dan zal hij de schade moeten dragen. Zelf zal hij echter gered worden, als het ware door het vuur heen.” (GNB) Wanneer ik voor de rechterstoel van Christus verschijn zal Jezus mij gaan beoordelen op wat ik in mijn leven voor Hem gedaan heb. Alle dingen die ik in de kracht van de Heilige Geest gedaan heb, alle dingen die ik in goddelijke oprechtheid gedaan heb, alle dingen die ik in Christus gedaan heb waarvoor ik zelf niet de eer heb willen ontvangen zullen standhouden. Voor deze dingen zal ik beloond gaan worden. Al het andere zal als hout, hooi en stro verbranden en daar zal niets van overblijven; dus ook geen beloning. Ik geloof dat dit proces plaats zal vinden direct na de opname van de kerk. Zodra de kerk dit reinigingsproces heeft ondergaan is zij klaar om het huwelijk met Christus te voltrekken. De gerechtigheden van de heiligen in vers 8 spreekt, mijns inziens van de rechtvaardige daden die wij hier op aarde in Zijn naam en in Zijn kracht hebben verricht. Maar er staat dat het ons is gegeven om zich met smetteloos en blinkend fijn linnen te kleden. Dus, alhoewel wij op aarde rechtvaardige daden hebben verricht, werd het ons gegeven om deze daden überhaupt te kunnen verrichten. Het zal dus nooit zo zijn dat Jezus bij ons in het krijt zal staan. Wij zullen dus beloond gaan worden voor rechtvaardige daden die wij hebben mogen verrichten die uiteindelijk door God aan ons gegeven zijn. Halleluja! Op dit moment vindt de ceremonie plaats met een select groepje mensen, oftewel alleen met degenen die op dat moment in de hemel zijn. En nu komt fase vier: Vers 9 – “En hij zei tegen mij: Schrijf: Zalig zijn zij die geroepen zijn tot het avondmaal van de bruiloft van het Lam. En hij zei tegen mij: Dit zijn de waarachtige woorden van God.” Ik kan me een beetje voorstellen dat Johannes op dit moment zo overdonderd is met wat hij hoort en ziet, dat de engel zoiets heeft van: “hey, hallo, schrijf nou! Je moet deze dingen vastleggen!” Zalig betekent dolgelukkig en zalig zijn zij die geroepen zijn tot het avondmaal oftewel, het bruiloftsdiner van de bruiloft van het Lam. In vers 7-8 gaat het over de bruid. Hier gaat het om genodigden; geroepenen tot het bruiloftsfeest. Dit zijn twee verschillende groepen heiligen. Maar wie zijn zij? Het kan niet de gelovigen zijn die tijdens de verdrukking gedood zijn want in Openbaring 6 zien wij hun als zielen voor het altaar. Bovendien krijgen zij hun verheerlijkt lichaam pas in Openbaring 20:4. Als de bruid de kerk is, dan moet de geroepenen, de genodigden, de heiligen van het Oude Testament zijn. Johannes de Doper, waarvan Jezus in Mattheüs 11:11 zei dat hij de grootste is onder hen die uit vrouwen geboren zijn, noemde zichzelf de vriend van de bruidegom. Johannes was een Oud Testamentisch profeet. Hij behoorde niet tot de kerk. Hij behoorde tot de oude bedeling. Hij is dus geen deel van de bruid. Maar, omdat Johannes de Doper zichzelf de vriend van de bruidegom noemde, wat eigenlijk de getuige betekent, impliceert dit dat hij op het bruiloftsfeest aanwezig zal zijn. Hoe dan ook, deze heiligen zullen dolgelukkig zijn omdat zij geroepen zijn tot het avondmaal van de bruiloft van het Lam. Om de waarachtigheid van deze woorden te beklemtonen zegt de engel: ‘Dit zijn de waarachtige woorden van God’. Vers 10 – “En ik viel voor zijn voeten neer om hem te aanbidden, maar hij zei tegen mij: Pas op dat u dat niet doet! Ik ben een mededienstknecht van u en van uw broeders, die het getuigenis van Jezus hebben. Aanbid God. Het getuigenis van Jezus is namelijk de geest van de profetie.” Johannes de schrijver is zo onder de indruk dat hij voor de engel neervalt om hem te aanbidden. Maar de engel verbiedt hem om hem te aanbidden omdat engelen medeslaven zijn van christenen. De enige die wij horen te aanbidden is God. De engel die dit weet zegt dan ook: ‘Aanbid God’. Punt uit! ‘Het getuigenis van Jezus is namelijk de geest van de profetie.’ Simpelweg is profetie het verkondigen van het Woord van God, het is het spreken namens God. Het is het voortspreken van het Woord, het verklaren van het Woord, en het is wat er in de Bijbel vastgelegd is, het voorspellen van zaken. Waar dit allemaal op neerkomt is dat Jezus Christus het hart, de ziel, de adem en de geest is van alle verkondigingen van het Woord van God. M.a.w. heel de Bijbel gaat om Jezus. Alle door God geleidde verkondigingen van het Woord van God gaat om Jezus. Dit is niet alleen een geweldige waarheid om te kennen, maar het dient ook als een toetssteen waarmee wij zogenaamde profetische woorden kunnen toetsen. Als iemand een zogenaamd profetisch woord voor jou heeft, toets het hieraan. Gaat het om Jezus of gaat het om jou? Gaat het om Jezus of gaat het om een organisatie, of een kerk, of een bediening?