Heb jij Jezus’ liefde voor je vijand?

• Als christen hoort dat anders te zijn; we horen niet zélf wraak te nemen. We horen de wraak aan God te laten. Paulus citeert Deuteronomium 32:35, een OT-citaat, zoals hij vaker doet. Hij laat dus opnieuw zien dat dit géén nieuw idee, maar juist een OT-idee is.
  Vergelding, krijgen wat je verdient voor wat je gedaan hebt, is aan de Heere. Hij kan de perfecte, precieze vergelding geven voor een actie. Hij kan oordelen, omdat Hij Rechter is (Jesaja 33:22). En omdat Hij Rechter is, kan Hij de straf, vergelding, geven die rechtvaardig en goed is.
• Wij zullen, in onze pijn, vergelden op een onrechtvaardige manier. Wij zullen doorgaan, en te ver gaan; i.p.v. rechtvaardig te vergelden. Gods vergelding is ook oneindig veel beter dan die van ons. Dit vraagt overgave, vertrouwen, geloof.
  Guzik: “Degene die God vertrouwt, zal het niet nodig om zelf wraak te nemen. Ze zullen de zaak van wraak aan God overlaten – geen plek gevend aan hun eigen wraak, en juist ruimte aan Gods wraak.”
  o Onze liefde voor God, onze overgave aan Hem, horen te overheersen. Zelfs als er pijn en verdriet zijn, als er menselijk een reden voor haat of bitterheid is; dan moet liefde voor Hem overheersen over dit alles.
  Het is namelijk alleen liefde voor God die ervoor kan zorgen dat we een vijand eten en drinken kunnen geven (v20). Alleen door Hem lief te hebben, kunnen we het perspectief hebben van de ziel van onze “vijand”. Dat is namelijk waar het hier om gaat.
• In v20 refereert Paulus naar Spreuken 25:21-22, met de “vurige kolen op zijn hoofd hopen”. Het idee is dat de vijand zich zal gaan schamen, zich ongemakkelijk zal voelen bij het kwaad dat ze doen, door de reactie van degene die ze kwaad doen.
  o Als wij als christenen liefde als reactie op haat geven, goed op kwaad, doen we precies dat. We voeden de haat niet, we laten Gods liefde zien. Dit is namelijk precies wat Jezus deed, toen Hij de weg van het kruis voor ons ging.
  Maar ook hier is overgave aan God, liefde voor Hem, besef van genade, etc. vereist. Uit onszelf kunnen we dit niet, kunnen we niet liefhebben. Alleen door Zijn kracht kunnen we dit; ook dit een is iets waar de Geest, God Zelf, ons in moet leiden. Wij zullen terugvallen op menselijke reacties, niet op liefde.
• Paulus zegt (v21) niet voor niets dat we het kwade moeten overwinnen door het goede. Dat kunnen wij niet, niet naar de standaard die God stelt, uit eigen kracht. Hier is echt Zijn liefde, Zijn kracht, Zijn almacht in nodig. En dat hebben we niet uit onszelf.

Uit onszelf zullen wij kwaad als vergelding geven, niet in vrede leven, onszelf wreken, onze vijand laten verhongeren en sterven van de dorst, en overwonnen worden door het kwade (v17-21). Paulus weet waar hij het over heeft als hij dit vraagt; hij heeft zelf al van alles meegemaakt.

• Hij weet daardoor ook dat we hierin Gods leiding nodig hebben, maar ook dat er dingen in de weg kunnen staan. Hij weet, o.a. door wat hij meegemaakt heeft, dat liefde als reactie hebben niet vanzelfsprekend is. Daarom is het belangrijk dat om onszelf dicht bij God te houden.
  I. Besef van genade
  Titus 2:11-12 “Want de zaligmakende genade van God is verschenen aan alle mensen, en leert ons de goddeloosheid en de wereldse begeerten te verloochenen en in deze tegenwoordige wereld bezonnen, rechtvaardig en godvruchtig te leven,”
  Als we zien wat genade is, iets wél krijgen dat je níet verdient, winnen we ontzettend veel. Als we namelijk zien dat wij, zondaren, genade ontvangen van God, waarom zou onze vijand die genade dan niet krijgen? Ja de vijand doet ons pijn, maar dat deden wij ook bij God. Hij gaf genade.
• Hij is het voorbeeld, Hij legt de lat op de juiste plek. We mogen leren leven naar Zijn voorbeeld, het voorbeeld van volledige, onverdiende, zegenende genade. Dat hebben we zelf ontvangen, dat mogen we leren uitdelen naar onze vijand.
  Als genade níet regeert in ons denken, zullen we denken in wat de vijand ‘verdient’ en hoe ‘oneerlijk’ het is als hij/zij níet krijgt wat men verdient. We zullen ons richten op ónze pijn, op wat wij meemaken /meegemaakt hebben. Die ervaring, die gevoelens en gedachten overheersen dan alles.
• En hoe reëel, hoe pijnlijk en hoe naar de ervaring ook was/is, het is niet groter dan wat God meemaakte met ons. Wij hebben Hem meer pijn gedaan dan enig mens ons ooit kan doen. En Hij gaf ons ook genade.
  o Zijn voorbeeld van genade is er voor “alle mensen” (v11) en leidt ons om “godvruchtig te leven” (v12). Vrucht is voor de ander, de ander mag genadig gedrag plukken van ons leven.
  Zeker als het om een vijand gaat, iemand die ons pijn gedaan heeft, is dit onmogelijk. Er is niks aan ons dat dit zelf kan. Daarom is dit iets waar we de Heilige Geest nodig hebben. We hebben Zijn liefde, Zijn leiding, Zijn genade nodig om genade te kunnen geven.
• Hoe groter ons besef van genade, hoe meer genade anderen van ons krijgen. Hoe kleiner ons besef van genade, hoe minder snel weg genade uitdelen aan de ander. Onderzoek hier biddend je eigen hart, en daden; laat God je wijzen op of je genade snapt en uitdeelt.
  II. Terug naar eerste liefde
  Openbaring 2:4-5 “Maar Ik heb tegen u dat u uw eerste liefde hebt verlaten. Bedenk dan van welke hoogte u bent gevallen en bekeer u en doe de eerste werken. Maar zo niet, dan kom Ik spoedig bij u en zal uw kandelaar van zijn plaats wegnemen, als u zich niet bekeert.”
  Jezus spreekt hier over “uw eerste liefde hebt verlaten”. “eerste” gaat over het moment in de tijd dat je dit had, maar ook over de prioriteit die Jezus toen had. Jezus was de eerste en de voornaamste met wie je bezig was, Hij was je alles. Niks was te gek van wat Hij vroeg, niks was te moeilijk.
• Deze liefde kan je verlaten, niet kwijtraken. Verlaten is een keuze; vaak een proces, maar wel een keuze. En die keuze is waar Jezus tegen spreekt in Openbaring 2. De kerk moet terug naar haar “eerste liefde”, voornamelijk in prioriteit.
  o Jezus moet weer in alles op plek 1 gezet worden. We kunnen druk zijn met van alles, met goede dingen, maar toch de “eerste liefde” verlaten. Drukte kan een doel worden, i.p.v. dat Jezus het doel is. Dit is heel belangrijk voor je wandel als christen.
  Als de eerste liefde verlaten is, regeert ook Gods liefde niet meer in je hart. Je bent je redding niet kwijt, je bent alleen weggelopen bij hoe je relatie met de Heere hoort te zijn. Drukte, bezig zijn, pijn, verdriet, omstandigheden, etc. dragen hieraan bij. Maar je moet hier wel iets mee.
• Zeker als er een (naar jouw mening) vijand is, dan Gods liefde in je hart onmisbaar. Dan is het cruciaal dat je terugkeert en blijft bij je eerste liefde. Hoe je was toen je net tot geloof kwam; onder de indruk van God, Zijn liefde, Zijn redding, etc. Dát hart is wat Jezus hier bedoelt.
  Met dat hart zal je willen uitreiken naar je vijand, zal je je vijand wíllen liefhebben. Je zal misschien niet eens zien dat iemand een ‘vijand’ is, want je beseft je waar jij vandaan komt. Gods liefde staat je zo duidelijk voor ogen, dat je niet anders kan dan diezelfde liefde aan iedereen uitdelen.
• Dit is sowieso een gevaar voor ons, niet alleen in relatie tot vijanden. Door alles dat we doen, kunnen we het relatie stuk met God kwijtraken. We kunnen in ‘religie’ terechtkomen, in gewoonte. En dat is niet hoe het hoort te zijn.
  Vraag de Heere of jij nog vanuit die eerste liefde leeft. Als niet, bekeer je en ga terug naar hoe je was toen je net tot geloof kwam. Tijd met God was nooit genoeg, Zijn Woord kon je niet laten liggen. Je hart voor de mensen was gigantisch en je wilde álles voor Hem doen. Dát is hoe we nog horen te zijn.
  III. Barmhartigheid
  Klaagliederen 3:22-23 “Het is de goedertierenheid van de HEERE dat wij niet omgekomen zijn, dat Zijn barmhartigheid niet opgehouden is! Nieuw zijn ze, elke morgen; groot is Uw trouw!”
  Ook dit moet goed op ons netvlies staan; we hebben Zijn barmhartigheid gekregen, elke dag weer. Er gaat geen dag voorbij dat we níet krijgen, wat we wél verdienen. En ook dat hoort ons aan te zetten tot het liefhebben van onze vijanden, van het geven van barmhartigheid.
• Ook dit is namelijk iets dat totaal onverdiend is. We kunnen dit soort daden van de Heere niet verdienen door goed gedrag. Hij geeft ons dit, terwijl wij zondigen, en blijven zondigen. We verdienen de doodstraf, maar die geeft Hij ons niet.
  Als we dat écht gaan zien, meer en meer, dan zullen we datzelfde gedrag hebben naar de mensen om ons heen. We zullen hen gaan geven wat onverdiend is, en níet geven wat wél verdiend is. Met die houding, kan je een vijand liefhebben, barmhartigheid geven.
  Henry: “Deze stromen van barmhartigheid vloeien overvloedig en constant, maar raken nooit uitgeput. Nee; ze zijn elke ochtend nieuw; elke ochtend zien we nieuwe voorbeelden van Gods compassie richting ons; Hij bezoekt ons er elke ochtend mee (Job 7:18); elke ochtend brengt Hij Zijn oordeel aan het licht, Zefanja 3:5. Wanneer onze troost faalt, falen Gods barmhartigheden niet.”
• Als alles faalt, faalt Gods barmhartigheid niet. Als alles instort, is Hij Dezelfde. Daarom kunnen we op Hem terugvallen, is Hij onze bron van alles dat goed is. En die bron, die zekere God, hebben we nodig om vijanden te behandelen zoals in Romeinen 12 staat.
  o Uit onszelf is dat onmogelijk, niet als Gods barmhartigheid regeert. Zelf kunnen we Hem niet dienen op die manier, Hij kan het in en door ons heen doen. We hebben een bovennatuurlijk ingrijpen nodig, anders is dit allemaal onmogelijk voor ons.

Hoe meer we Jezus zien, hoe meer we zullen zien dat we Hem nodig hebben. En hoe meer we dat zien, hoe meer we Hem zullen vragen om ons Zijn liefde voor vijanden te geven. Jezus’ liefde, Jezus’ in ons; dat is wat we nodig hebben om Zijn Woord te kunnen leven. De Geest wil ons hier in leiden.

• Jezus’ offer aan het kruis is Zijn ultieme uiting van liefde voor ieder mens. Hij gaf Zijn leven, terwijl wij Hem allemaal nog afwezen. Die liefde is het voorbeeld, is de lat. En dat is precies waar we mogen leren afhankelijk te zijn; compleet afhankelijk van God.
  o Dit gaat niet om eigen kunnen, dit gaat om wat Jezus al gedaan heeft. Je vijand op deze manier liefhebben kan alleen door Zijn kracht. Jezelf niet wreken, je vijand het goede gunnen en geven; allemaal alleen door Jezus’ kracht en leiding.
  o Probeer dit dus niet uit eigen kracht, maak hier niet een ‘eigen werk’ van. Vraag Hem om jou te laten zien hoe groot Zijn liefde is, hoe groot Zijn genade is, of je nog in de eerste liefde wandelt en of je besef van barmhartigheid (nog) klopt.
  Laat dit iets zijn dat God in jou doet, waar jij Hem om vraagt. Laat het leven als christen geen ‘werk’ worden, maar iets waarvoor je in álles terugvalt op God. Alleen Hij kan jou leiden en kracht geven om Zijn wil, op Zijn tijd en op Zijn manier te doen. Vraag Hem, val terug op Hem, geef alles over aan Hem.

Als je nog niet gelooft, is dit het moment om voor Hem te kiezen. Dit is het moment om te geloven in Jezus als Zoon van God, om te belijden dat je een zondaar bent die redding nodig heeft. Vraag God vandaag vergeving voor je zonde, accepteer Jezus’ offer en leef vanaf vandaag voor Hem.

We vieren vandaag Heilig Avondmaal; we willen vieren dat Jezus voor onze zonde gestorven en opgestaan is. We willen vieren dat Jezus onze straf droeg en dat we nu vrij zijn van het eeuwige effect van de zonde. We willen dankbaar zijn, God eren, God prijzen voor Zijn liefde voor ons.

• Avondmaal is voor christenen, voor degenen die in Jezus Christus geloven als Zoon van God. Tegelijk laten we het tussen jou en God of je deelneemt. God weet of jij écht gelooft, of jij écht overgegeven bent aan Hem.
  o Ouders, jullie kunnen inschatten of je kind gelooft of niet. Afhankelijk van de leeftijd van je kind, praat met ze over Avondmaal, of ze begrijpen wat het is, etc. En als er begrip is van wat we geloven, als je het idee hebt dat ze dit pakken, laat ze delen.
  1 Korinthe 11:23-29 “Want ik heb van de Heere ontvangen, wat ik u ook heb overgeleverd, dat de Heere Jezus in de nacht waarin Hij werd verraden, brood nam, en nadat Hij gedankt had, brak Hij het en zei: Neem, eet, dit is Mijn lichaam, dat voor u gebroken wordt. Doe dat tot Mijn gedachtenis. Evenzo nam Hij ook de drinkbeker, na het gebruiken van de maaltijd, en zei: Deze drinkbeker is het nieuwe testament in Mijn bloed. Doe dat, zo dikwijls als u die drinkt, tot Mijn gedachtenis. Want zo dikwijls als u dit brood eet en deze drinkbeker drinkt, verkondig de dood van de Heere, totdat Hij komt. Daarom, wie op onwaardige wijze dit brood eet of de drinkbeker van de Heere drinkt, is schuldig aan het lichaam en bloed van de Heere. Maar laat ieder mens zichzelf beproeven en laat hij zó eten van het brood en drinken uit de drinkbeker. Want wie op onwaardige wijze eet en drinkt, die eet en drinkt zichzelf een oordeel, omdat hij het lichaam van de Heere niet onderscheidt.”

Numeri 6:24-26 “De HEERE zegene u en behoede u! De HEERE doe Zijn aangezicht over u lichten en zij u genadig! De HEERE verheffe Zijn aangezicht over u en geve u vrede!”