Kinderen opdragen aan de HEERE

En omdat een kind Gods geschenk aan de ouders is, omdat God een kind aan de ouders toevertrouwt, vereist God van de ouders dat zij hun kinderen liefhebben, goed opvoeden en goed voor hen zorgen.

Ouders horen o.a. voor hun levensonderhoud te zorgen, voor hun lichamelijke behoeften zoals eten, drinken, onderdak kleding en veiligheid.

Ook horen de ouders voor hun emotionele behoeften zorg te dragen; voor liefde, genegenheid, steun, stabiliteit en geborgenheid.

En naast de zorg, is de opvoeding van onze kinderen zeer belangrijk. Want de opvoeding is een leerschool, het is een voorbereiding op een zelfstandig leven, het is bepalend in het vormen van het kind en daarvoor heeft een kind beide ouders nodig.

De Bijbel leert ons dat kinderen ethisch en moreel niet neutraal geboren worden. Integendeel, de Bijbel leert ons dat kinderen vanuit de moederschoot als zondaren geboren zijn, dus van nature als zondaren geboren.

Dit betekent o.a. dat een kind geboren is met het vermogen om zowel het goede en het kwade te denken, te kiezen en te doen.

En omdat het kinderhart niet ethisch en moreel neutraal is, heeft het meer nodig dan alleen zorg en onderwijs. Het heeft goddelijke, Bijbelse opvoeding en correctie nodig.

God, de Schepper van hemel, aarde én de mens weet als geen ander hoe Zijn kinderen liefdevol op te voeden. En een van de dingen die God gebruikt in die liefdevolle opvoeding van Zijn kinderen is terechtwijzing en bestraffing.

Ik haal dit aan omdat vandaag de dag te veel ouders dit element in de opvoeding van hun kinderen nalaten. Er wordt met kinderen onderhandelt i.p.v. dat er grenzen worden gesteld en dat wannneer deze grenzen overschreden worden dat er consequenties zijn. Er zijn tegenwoordig vooral geen consequenties meer voor het wangedrag van kinderen. Maar God ziet dat en handelt toch heel anders.

Hebreeën 12:6-7a – “⁶Want de Heere straft de mensen van wie Hij houdt. Net zoals een vader zijn kinderen straft omdat hij van hen houdt. ^7aAlle kinderen worden wel eens door hun vader gestraft. Dat hoort erbij. (BGT)

En omdat God de Vader altijd het allerbeste voor ogen heeft voor Zijn kinderen draagt Hij de ouders op om hetzelfde te doen in de opvoeding van de kinderen die door God aan hen zijn toevertrouwd. En alhoewel het voor sommigen van ons schokkend kan zijn, leert de Bijbel ons wel het volgende:

Spreuken 13:24 – “Wie terugdeinst voor straffen, houdt niet van zijn ​kind​, maar wie het liefheeft, straft het, al is het jong.” (GNB96)

Spreuken 22:15 – “De dwaasheid is in het ​hart​ van het kind gebonden; de roede der tucht zal ze ver van hem wegdoen.” (SV77)

Spreuken 23:13-14 – “¹³Aarzel niet een kind te straffen; van een pak slaag gaat hij echt niet dood. ¹⁴Door hem af en toe te straffen kunt u hem voor de ondergang behoeden.” (Het Boek)

Spreuken 29:15 – “De stok en de bestraffing geven wijsheid, maar een kind die aan zichzelf is overgelaten, maakt zijn moeder beschaamd.” (HSV)

Spreuken 29:17 – “Breng uw kind gehoorzaamheid bij, en hij zal u rust geven en uw ziel genoegens schenken.” (HSV)

Begrijp me alsjeblieft niet verkeerd. De Bijbel spreekt hier over een evenwichtig en weloverwogen gebruik van tuchtiging ten goede van het kind.

De Bijbel leert ons nergens dat ouders hun kinderen uit onmacht, of frustratie, of woede mogen slaan. Het mag nooit zo zijn dat ouders hun woede of frustratie op het kind afreageren. Dat is mishandeling.

Integendeel, ouders horen dit soort straf biddend, onder leiding van de Heilige Geest, met Gods wijsheid en onderscheidingsvermogen als middel te gebruiken om de grenzen duidelijk te stellen en om het kind zijn/haar plaats in het gezin duidelijk te maken.

Bestraffing geeft een kind wijsheid en houdt hem/haar ver van dwaasheid, het behoedt hem/haar van de ondergang, en het zal rust en genoegen geven aan de ouders. Je zal als ouders meer van je kind gaan genieten en visa versa wanneer je je kind Bijbels opvoedt.

Ouders horen hun kinderen alles mee te geven dat zij in het leven nodig zullen hebben zodat ze in dit leven met alle ups-en-downs stand kunnen blijven houden.

Het opvoeden van kinderen is niet alleen je kinderen theoretisch de nodige levenslessen te leren, of hen de nodige vaardigheden bij te brengen. Nee, het is vooral door in de praktijk een goed voorbeeld te zijn voor je kinderen. Veelal leren kinderen d.m.v. voorbeelden; zowel goed als slecht.

V.w.b. de opvoeding van kinderen moeten vader én moeder op één lijn zitten. Zij moeten één en dezelfde visie voor hun kinderen hebben, zij moeten voor hun kinderen een doel voor ogen hebben. Zij moeten er samen aan werken en ze moeten er samen keihard koste wat kost voor knokken. Want als jullie ouders je kinderen niet opvoeden dan doet de wereld dat wel.

En wat onmisbaar is in de gezonde en goddelijke opvoeding van je kinderen is dat de kinderen zien en zonder enige twijfel weten dat Papa en Mama onvoorwaardelijk zielsveel van elkaar houden.

Om eerlijk te zijn vraagt het ouderschap heel veel van de mens; ouderschap en het opvoeden van kinderen is absoluut niet voor de onverschilligen, de egoisten of de lafhartigen. Nee, het vereist ruggengraag en commitment en vastberadeneheid.

Maar goed, hoe belangrijk deze elementen van de opvoeding ook zijn, het allerbelangrijkste in het opvoeden van onze kinderen, is dat wij als gelovige ouders onze kinderen helpen om de levende God van de Bijbel te leren kennen.

God heeft elke christelijke ouder de verantwoordelijkheid gegeven om hun kinderen dusdanig op te voeden dat zij God persoonlijk zullen leren kennen zoals God daadwerkelijk is.

Christelijke ouders horen hun kinderen te leren over Jezus Christus die ruim 2.000 jaar geleden naar de aarde toe gekomen was om God de Vader aan de mens kenbaar te maken en om voor hun zonden aan het kruis te sterven zodat zij volledig vergeven zouden kunnen zijn van al hun zonden, waardoor zij verzoend kunnen zijn met God de Vader.

Christelijke ouders horen hun kinderen te leren dat Jezus de enige echte God is; de Weg, de Waarheid en het Leven. Dat Hij de Redder, de Verlosser en Heere wil zijn voor allen die ervoor kiezen om in Hem te geloven en Hem na te volgen.

Kortom, christelijk ouderschap is niet meer of minder dan het maken van discipelen van Jezus Christus. Discipelschap begint bij jou thuis, het begint met jouw kind of kinderen.

Mattheüs 19:14 – “Laat de kinderen toch bij Mij komen. Houd ze niet tegen. Want het Koninkrijk van de hemelen is ook voor hen.” (Het Boek)

Jezus houdt onvoorwaardelijk van kinderen en Hij wil dat wij onze kinderen bij Hem brengen, over Hem leren. Jezus wil niet dat wij hun tegenhouden, dat wij hun belemmeren of weerhouden om Hem persoonlijk te leren kennen.

Maar, hoe doen wij dit? Hoe dragen wij onze kinderen op aan de HEERE? Hoe leren wij onze kinderen over Jezus, de Schepper van hemel en aarde, de God van de Bijbel? En wát leren wij hen?

Nu, ik zal vanmorgen een aantal praktische dingen noemen die wij als christelijke ouders horen te doen en kunnen doen om onze kinderen op te voeden om Jezus Christus persoonlijk te leren kennen.

Ten eerste leren wij onze kinderen over God door hen te leren dat de Bijbel hét door de Heilige Geest geïnspireerd Woord van God is, en dat de Bijbel, van Genesis tot en met Openbaring, in de oospronkelijke handschriften foutloos en onfeilbaar is.

Vervolgens leren wij hun over God door hen de inhoud van de Bijbel te onderwijzen. God gaf de volgende instructies:

Deuteronomium 6:1-7 – “¹Dit zijn de geboden, de verordeningen en de bepalingen die de HEERE, uw God, geboden heeft u te leren, om ze te doen in het land waar u naartoe trekt om het in bezit te nemen, ²opdat u de HEERE, uw God, vreest door al Zijn verordeningen en Zijn geboden, die ik u gebied, in acht te nemen: u, uw kind en uw kleinkind, alle dagen van uw leven; en opdat uw dagen verlengd worden. ³Luister dan, Israël, en neem ze nauwlettend in acht! Dan zal het u goed gaan en zult u zeer talrijk worden – zoals de HEERE, de God van uw vaderen, tot u gesproken heeft – in het land dat overvloeit van melk en honing. ⁴Luister, Israël! De HEERE, onze God, de HEERE is één! ⁵Daarom zult u de HEERE, uw God, liefhebben met heel uw hart, met heel uw ziel en met heel uw kracht. ⁶Deze woorden, die ik u heden gebied, moeten in uw hart zijn. ⁷U moet ze uw kinderen inprenten en erover spreken, als u in uw huis zit en als u over de weg gaat, als u neerligt en als u opstaat.”

Alhoewel dit specifiek gericht werd aan Israël horen wij dit Bijbels principe als christelijke ouders ook toe te passen.

Het is onze taak als ouders om Gods Woord bij onze kinderen in te prenten.

Dit betekent niet dat wij als ouders ons geloof in de strotten van onze kinderen horen te proppen.

Het betekent wel wat in vers 7 staat: “U moet ze uw kinderen inprenten en erover spreken, als u in uw huis zit en als u over de weg gaat, als u neerligt en als u opstaat.”

M.a.w. gelovige ouders horen Gods Woord in het alledaagse leven met elkaar te bespreken. En dan niet op een krampachtige, maar op een hele natuurlijke manier, thuis, in de auto, bij het naar bed gaan en bij het opstaan.

En omdat te kunnen doen, moet het Woord van Christus rijkelijk in ons als ouders wonen, aldus Paulus.

Je kan dit al op jonge leeftijd doen door bijvoorbeeld uit een kinderbijbel voor te lezen en de waarheden die in de Bijbel staan op kinderlijk niveau uit te leggen.

Je leert hen o.a. over Gods liefde, Gods genade, Gods gerechtigheid, Gods heiligheid, Gods redding, enz.

En naarmate ze ouder worden leren wij hen hoe zij Gods Woord zelf in elke situatie en in elke menselijke interactie en relatie kunnen toepassen.

God maakt Zichzelf voornamelijk kenbaar in de Bijbel, dus als wij willen dat onze kinderen God gaan leren kennen, dan is het zaak dat wij Gods Woord de hoogste prioriteit geven.

Maar, onze kinderen zullen God niet leren kennen door hen alleen maar Gods Woord te onderwijzen. Zij moeten God daadwerkelijk aan het werk zien in en door het leven heen van hun ouders. God moet echt worden voor onze kinderen.

2 Timotheüs 3:16-17 – “¹⁶Heel de Schrift is door God ingegeven en is nuttig om daarmee te onderwijzen, te weerleggen, te verbeteren en op te voeden in de rechtvaardigheid, ¹⁷opdat de mens die God toebehoort, volmaakt zou zijn, tot elk goed werk volkomen toegerust.”

Als wij onze kinderen deze waarheden voorlezen en uitleggen, maar het zelf niet naleven, dan zullen onze kinderen vroeg of laat gaan denken dat ons geloof niet echt is.

 En daarom is het van essentieel belang dat wij als gelovige ouders onze kinderen laten zien dat God echt is, doordat wij God óns door Zijn Woord en Heilige Geest zélf ook laten opvoeden.

Het zijn niet slechts onze kinderen die opgroeien. Ook wij als ouders worden steeds meer volwassen in het christen zijn en in onze rol als ouders, en onze kinderen moeten dat in ons zien.

Wij leren onze kinderen over God door hen te betrekken bij de christelijke gemeenschap, door hen een plaats te geven in het gemeenteleven.

En wij doen dit o.a. door onze kinderen mee te nemen of te brengen naar de de zondagsschool, de tieneravonden, de samenkomsten.

Onze kinderen moeten leren hoe ware gelovigen met elkaar omgaan in voor-en tegenspoed. Zij moeten Gods liefde in actie zien en dat kan alleen wanneer zij betrokken zijn in het gemeenteleven.

En als kinderen zien dat hun ouders het gemeenteleven niet hoog in het vaandel hebben staan, als de ouders de samenkomst verzaken dan zullen de kinderen vroeg of laat zelf afhaken.

 Wij leren onze kinderen over God door vóór hen en samen met hen te bidden.

Als je samen met je kinderen bidt, dan leer je hun niet alleen om God dingen te vragen, maar je leert hun ook om naar God te luisteren.

Gebed is niet éénrichtingsverkeer. Het is een dialoog en God spreekt vaak tot Zijn kinderen in gebed.

Door samen met je kinderen te bidden zullen zij zien dat jij als vader en moeder afhankelijk bent van God, dat je God bij alles betrekt, dat je Gods leiding in alles nodig hebt.

En waar God duidelijk onze gebeden verhoort, zien zij God in actie, zien zij dat God van hen houdt, dat God voor hen zorgt, dat hun leven belangrijk is voor God.

En het allerbelangrijkste dat je met je kinderen kan doen om hen te helpen God leren kennen is hen het Evangelie duidelijk te maken, het goede nieuws en dat het voor hen is. Het Evangelie is simpelweg dit:

Ieder mens is als zondaar geboren en het gevolg daarvan is dat iedereen gescheiden is van God. Er is vanwege de zonde geen contact met God mogelijk.

En als een mens tijdens het leven op aarde geen contact met God krijgt, zal die persoon voor eeuwig gescheiden van God blijven, wat inhoudt voor eeuwig na de dood op een plaats terecht komt dat de liefdevolle Jezus de hel noemt.

 Maar, daarom is het Evangelie het goede nieuws. Onze kinderen moeten weten dat Jezus Christus 2.000 jaar geleden naar de aarde toe was gekomen om hun zonde op Zich te nemen waardoor zij vrijgesproken kunnen worden van al hun zonde en al hun schuld. Jezus Christus heeft de prijs betaald om jou en mij, en onze kinderen vrij te kopen van het gescheiden zijn van God.

En op het moment dat onze kinderen geloven dat zij zondaren zijn die een Verlosser nodig hebben om met God in contact te kunnen komen, en dat Jezus de enige Verlosser is die dit voor hen kan doen, dan zullen onze kinderen voor eeuwig gered zijn en zullen voor eeuwig de heerlijkheid ingaan.

Dus, ja, ieder mens is als zondaar geboren. Vandaar dat Jezus zei dat ieder mens wedergeboren moet worden om van die zondige natuur af te kunnen komen.

En het wedergeboren zijn betekent dat je met heel je hart gelooft dat Jezus de enige is die ons dit kan bieden.

Wat wij onze kinderen hierin duidelijk moeten maken is dat zij ZELF hierin moeten gaan geloven.

Zij moeten ZELF de keuze maken om zichzelf van hun zondige natuur te gaan bekeren.

Zij moeten ZELF de Heere Jezus vragen om vergeving.

Zij moeten ZELF hun hart en hun leven aan de Heere Jezus geven en toewijden.

En zij moeten ZELF willen om hun eigen persoonlijke relatie met God op te bouwen. God heeft geen kleinkinderen.

Wanneer ik met niet-wedergeboren mensen over dit onderwerp praat, dan zeggen zij vaak dat zij er bewust voor kiezen om hun kinderen niets over God te willen leren.

Zij willen God niet bij hun kinderen opdringen omdat zij hun kinderen zelf willen laten kiezen wanneer zij “oud en wijs” genoeg zijn. Dit klinkt erg liefdevol en bedachtzaam.

Maar dit is in mijn optiek een hele foute benadering! Want hoe kan een tiener of jongvolwassene, wanneer ze “oud en wijs” genoeg zijn de keus maken om wél of niet in Christus te geloven als Hij nooit aan hen bekend gemaakt werd?

Hoe kan een jongere de God van de Bijbel, waar zij niets vanaf weten, terecht aanvaarden òf terecht verwerpen?

Hoe kan een jongere uberhaupt een keus maken als datgene waarover gekozen moet worden hun nooit bekend gemaakt is?

Dan kunnen ze wel “oud en wijs” genoeg zijn, maar dan is er niets waar zij vóór of tégen kunnen kiezen. Dan is er eigenlijk geen sprake van een keus?

Het opdragen van een kind aan de Heere is dus niet slechts iets dat eenmalig in een kerkdienst gedaan wordt. Nee, het opdragen van een kind is dag aan dag ervoor zorgen dat onze kinderen Jezus Christus in onze levens gaan zien d.m.v. al die dingen die ik genoemd heb.

En dus is het opdragen van een kind aan God eigenlijk een belofte van de ouders aan God, dat zij hun kind zullen opvoeden om Hem te kennen, zodat wanneer het kind er klaar voor is, zelf kan kiezen.

Door hun kinderen op te dragen beloven de ouders God en elkaar het volgende:

Dat zij het Woord van God aan hun kinderen leren

Dat zij zelf het goede voorbeeld geven

Dat zij zelf trouw zijn aan het gemeenteleven en hun kinderen erbij gaan betrekken

Dat zij zonder ophouden bidden voor en bidden met hun kinderen

Dat zij het Evangelie meegeven

‌