Dit is dan ook dé focus van de grote opdracht, vandaar ook dat de focus van deze preekserie ‘maak discipelen’ is. Maar goed, wij kunnen de overige drie handelingen niet negeren.
De Griekse werkwoordsvorm van ‘ga dan heen’ betekent niet dat je per se ergens heen moet gaan. Althans, je moet natuurlijk wel van die bank af en de t.v. uitzetten.
Het betekent simpelweg dat terwijl je aan het gaan bent, oftewel, terwijl je je leven aan het leiden bent.
Dus, wanneer Jezus zegt: ‘ga dan heen’ betekent het niet dat je naar verwegiestan hoeft te gaan. Het betekent gewoon dat waar jij in je dagelijks leven bent, je bewust discipelen gaat maken.
Hetzelfde geldt voor het dopen van de discipel. Terwijl je een discipel aan het maken bent ga je die discipel te zijner tijd dopen.
De laatste handeling is het leren. Vaak leggen wij de nadruk op het leren, maar de nadruk in het maken van een discipel ligt op het leren in acht te nemen wat Jezus opdraagt.
Als discipelmaker is het jouw taak om de discipel te leren om Jezus’ geboden in acht te nemen, oftewel om Jezus’ geboden te gehoorzamen.
Het meest werk in het maken van een discipel zit dan ook in het leren om Jezus’ geboden te gehoorzamen.
Wij zullen dit in de komende weken verder gaan uitwerken; vooral hoe het er voor ons praktisch uit kan zien.
In de eerste studie hebben wij gezien wat een discipel is, namelijk dit: ‘Een discipel is een volgeling van Jezus Christus, die vervuld is met de Heilige Geest, die wordt als Jezus Christus, die Zijn werk voortzet.’
Zoals in het Oude Testament Elisah Elia navolgde en werd zoals Elia en de dingen deed die Elia deed en vervuld werd met de Geest van God zoals Elia vervuld was met Gods Geest om het werk van Elia voort te zetten, zo zijn ook de discipelen van Jezus Christus.
Wij volgen Jezus na, wij worden door de Heilige Geest veranderd naar het beeld van Jezus. Jezus krijgt gestalte in ons waardoor wij de dingen doen die Jezus deed, waardoor wij het werk van Jezus voortzetten.
In de tweede studie hebben wij gezien dat toen Jezus Petrus, Andreas, Jakobus en Johannes riep om Hem na te volgen zij dit zagen als dé kans van hun leven. Vandaar dat zij letterlijk alles lieten vallen om Jezus na te volgen om Zijn discipelen te worden.
Vanmorgen gaan wij in grote lijnen kijken naar de methode van Jezus en hoe wij dezelfde methode anno 2018 horen toe te passen. Het zal nogal theoretisch zijn, maar ik beloof dat het in de komende weken erg praktisch gaat worden.
Toen Jezus op aarde kwam was dat geen toeval. De timing van Zijn komst was perfect.
Tot op het moment dat de profeet Johannes de Doper op het toneel kwam hoorde Israël zo’n 400 jaar lang niets meer van God. De kleine profeet Maleachi was de laatste profeet die in het Oude Testament namens God sprak en dit was tijdens en kort na de bouw van de muur in Jeruzalem door Nehemiah.
Aan het eind van het Bijbelboek Nehemiah eindigt dan ook de historie van Oud Testamentisch Israël totdat Johannes de Doper en uiteindelijk Jezus, de Messias op het toneel komen. Tussen het eind van Nehemiah en Mattheüs zit dus zo’n 400 jaar.
En voor 400 jaar lang wachtte Israël reikhalzend op de Messias.
Vandaar dat wanneer Johannes de Doper met Zijn bediening startte en mensen opriep om zich te bekeren omdat het Koninkrijk van God nabij was, mensen zich oprecht afvroegen of Johannes de Doper de Messias was.
De komst van Johannes de Doper was het begin van Gods campagne, Gods programma om Zijn heilsplan op aarde handen en voeten te geven.
Na 400 stille jaren was Johannes de eerste profeet die namens God tot Israël sprak.
Zijn boodschap was: ‘bekeer u want het Koninkrijk van God is nabijgekomen’. Hij kondigde de komst van Jezus de Messias aan. Hij bereidde de mensen voor op de komst van Jezus de Messias door hen te dopen tot bekering.
Volgens Mattheüs 3:5 liep Jeruzalem, heel Judea en heel het land rondom de Jordaan naar hem uit om zich door hem te laten dopen. Dit moet een gigantische menigte zijn geweest.
Johannes de Doper had zelf ook veel discipelen die hem navolgde. Vorige week zagen wij in Johannes 1 dat twee van hen op een gegeven moment Johannes verlieten om zich bij Jezus aan te sluiten.
Johannes de Doper had zeer veel invloed. Jaren later kwam de apostel Paulus twaalf discipelen van Johannes tegen in Efeze. Daarnaast was er ook een vooraanstaande Jood uit Alexandria die Apollos heette die op dat moment alleen nog maar de doop van Johannes kende. Deze kwamen allen tot geloof in Jezus! (Handelingen 18-19)
Johannes had echt een vruchtbare bediening. Hij was een rock star, een beroemdheid.
Maar op een gegeven moment werd hij gearresteerd en gevangengenomen. Kort daarna werd hij zelfs onthoofd.
En terwijl Johannes zijn vruchtbare bediening uitoefende was Jezus achter de schermen bezig om het op een door God bepaald moment van Johannes de Doper over te nemen.
Terwijl Johannes de Doper zijn bediening uitoefende was Jezus reeds bezig om de eerste discipelen uit te nodigen om te komen en te zien.
In deze eerste fase was Johannes de Doper nog actief in zijn bediening. Johannes de Doper had Jezus gedoopt en had vervolgens van Jezus getuigd dat Hij inderdaad de Zoon van God is.
Direct na deze getuigenis zien wij twee discipelen van Johannes de Doper ineens Jezus navolgen om te komen en te zien. (Johannes 1:35-40)
Ruim een jaar later is Johannes de Doper inmiddels in bewaring genomen en Jezus verhuisd van Nazareth naar Kapernaüm dat aan de noordelijke kust van het Galilea Meer ligt. Het is hier en in het tweede bedieningsjaar van Jezus dat Hij de eerste discipelen roept om zich aan Hem toe te wijden. Dat is fase twee.
In Zijn tweede bedieningsjaar zien wij Jezus overal rondom Galilea rondtrekken om het Koninkrijk van God te prediken en om te doen wat in Mattheüs 11:5 staat: ‘blinden worden ziende en kreupelen kunnen lopen; melaatsen worden gereinigd en doven kunnen horen; doden worden opgewekt en aan armen wordt het Evangelie verkondigt.’
Lees Mattheüs 4:23-5:2
Hier zien wij dat Jezus de bediening van de langverwachte Messias aan het vervullen was door het Evangelie te verkondigen en door de menigten tot Zich te laten komen om genezen te worden van elke ziekte en kwaal.
Ook zien wij dat Jezus Zich met Zijn discipelen op een gegeven moment terugtrok om hun te onderwijzen. Dit zien wij in de Bergrede in Mattheüs 5-7.
Dus, ja, Jezus was bezig met de menigte, maar Hij gaf de twaalf specifiek en gericht onderwijs. Hij was de twaalf aan het trainen, aan het toerusten voor wat komen zou.
Lees Mattheüs 9:35-38
Hier zien wij dat Jezus innerlijk met ontferming bewogen was over de menigte, maar tegelijkertijd ook een hint geeft dat Zijn werk uiteindelijk overgedragen moet worden aan arbeiders die Hij uit zal zenden om discipelen te maken.
Lees Markus 6:31-44
Nogmaals zien wij dat Jezus innerlijk met ontferming bewogen was over de menigte, maar hier zien wij dat Jezus Zijn discipelen uitdaagt om met een oplossing te komen.
In plaats van dat Jezus hier alles zelf deed, wat Hij gewoon kon, betrok Hij Zijn discipelen bij het wonder.
Jezus deed dit om Zijn discipelen te laten proeven dat ook zij betrokken kunnen zijn bij het bovennatuurlijk werk van Jezus de Messias.
Lees Mattheüs 10:1-10
Jezus heeft Zijn discipelen inmiddels veel laten zien. Hij heeft elke levenssituatie benut om Zijn discipelen iets te leren over het leven in Gods Koninkrijk. Hij heeft hun intensief getraind en nu zendt Hij hun uit om hetzelfde te gaan doen wat Hij al die tijd heeft voorgedaan.
Jezus is hier doelbewust bezig met het maken van discipelen die nu opgedragen worden om discipelen te maken. Dat is de feitelijke opdracht; alleen worden zij op dit moment slechts naar de Joden uitgezonden om van hen discipelen te maken. Dit verandert later.
Lees Lukas 10:1-9
Nu in Zijn derde bedieningsjaar zendt Jezus ineens 70 van Zijn discipelen uit om hetzelfde te gaan doen wat Jezus en Zijn twaalf discipelen hebben voorgedaan. Maar deze 70 krijgen niet de opdracht om slechts naar de Joden toe te gaan zoals dat eerder wel het geval was met de 12.
De eerste vraag die in mij opkomt is waar komen deze 70 vandaan want zij worden nergens anders in de Bijbel genoemd?
Ik kan dit niet Bijbels onderbouwen of bewijzen, maar persoonlijk geloof ik dat deze 70 discipelen van Jezus discipelen waren geworden door middel van de bediening van de twaalf.
De reden waarom ik dit geloof is omdat de twaalf eerder uitgezonden waren en de opdracht hadden gekregen om discipelen te gaan maken.
Dit idee van discipelen maken was normaal voor hun. Jezus deed dit met hun en leerden hen om het ook te doen.
In de grote opdracht zien wij vier generaties discipelen.
Jezus maakte Zijn eigen discipelen. Deze worden in de grote opdracht bevolen om discipelen te maken die discipelen maken.
Jezus aan de twaalf aan discipelen die discipelen maken.
Wij zien hetzelfde principe bij de Apostel Paulus.
2 Timotheüs 2:2 – “En wat u van mij gehoord hebt onder vele getuigen, vertrouw dat toe aan trouwe mensen die bekwaam zijn om ook anderen te onderwijzen.”
Paulus aan Timotheüs aan trouwe mensen aan anderen. Vier generaties diep.
Dus, wegens deze methode van Jezus in het maken van discipelen geloof ik dat de 70 discipelen de vrucht is van de bediening van de 12.
Hoe dan ook, Jezus betrok ook deze 70 bij Zijn Messiaans werk om discipelen te maken.
Wij zien in meerdere gevallen dat Jezus Zijn bovennatuurlijke kracht aan mensen toonde en de mensen vervolgens waarschuwt om het aan niemand te vertellen.
In Mattheüs 9 geneest Jezus twee blinde mannen en dan staat er dit: ‘30hun ogen werden geopend. En Jezus vermaande hen streng en zei: Kijk uit, niemand mag het te weten komen! 31Maar zij gingen weg en maakten Hem bekend in heel dat gebied.’
Even verder op in Mattheüs 12 geneest Jezus de menigte en dan staat er dit: ‘16En Hij gebood hun streng dat zij niet bekend zouden maken Wie Hij was.’
In Mattheüs 16, nadat Petrus had beleden dat hij en de discipelen er voor 100% overtuigd waren dat Jezus de Christus is, de Zoon van de levende God, staat dit: ‘20Toen verbood Hij Zijn discipelen dat zij tegen iemand zouden zeggen dat Hij, Jezus, de Christus was.’
In Mattheüs 17 neemt Jezus Petrus, Jakobus en Johannes mee naar een hoge berg. Plotseling gebeurt er iets bovennatuurlijk: Jezus werd van gedaante verandert, zij zagen Hem in Zijn verheerlijkte staat, Mozes en Elia verschijnen uit het niets, een wolk kwam op hun, uit de wolk kwam de stem van God de Vader die zei dat Jezus Zijn Zoon is in wie Hij Zijn welbehagen heeft en om naar Hem te luisteren. En dan staat dit: ‘9En toen zij van de berg afdaalden, gebood Jezus hun: Vertel niemand van wat u gezien hebt, totdat de Zoon des mensen opgestaan is uit de doden.’
Waarom wilde Jezus niet dat men het van de daken schreeuwde? Waarom wilde Jezus een obscuur leven leiden, oftewel, waarom wilde Hij in onbekendheid blijven? Gelukkig staan er een aantal clues hierover:
Johannes 2:23-24 – “23En toen Hij in Jeruzalem was op het Pascha, tijdens het feest, geloofden velen in Zijn Naam, toen zij Zijn tekenen zagen die Hij deed. 24Maar Jezus Zelf vertrouwde Zichzelf aan hen niet toe, omdat Hij hen allen kende,”
Jezus kende de mens door en door en Hij wist dat als Hij herkend zou worden als de langverwachte Messias, de mensen hun verwachtingen van de Messias bij Jezus op zouden leggen. Daarom vertrouwde Jezus Zichzelf niet aan deze mensen toe.
Dit waren overigens dezelfde mensen die later zouden schreeuwen: ‘kruisig Hem’.
In Johannes 6 zien wij de eerste wonderlijke spijziging waarin Jezus zo’n 5.000 mannen plus vrouwen en kinderen voedt met slechts vijf broden en twee vissen. Nadat de mensen van dit bovennatuurlijk wonder hadden genoten staat dit: ‘14Toen de mensen dan het teken dat Jezus gedaan had, gezien hadden, zeiden zij: Híj is werkelijk de Profeet, Die in de wereld komen zou. 15Omdat Jezus nu wist dat zij zouden komen en Hem met geweld mee zouden nemen om Hem koning te maken, trok Hij Zich opnieuw terug op de berg, Hij Zelf alleen.’
De reden dat Jezus in onbekendheid wilde blijven was omdat Hij wist dat de mensen Hem met geweld mee zouden nemen om Hem ertoe te dwingen om hun koning te zijn.
De mensen hadden een verkeerde opvatting van de Messias. Zij kenden Gods heilsplan nog niet. Zij wisten op dit moment nog niet dat de Messias voor hun zonden aan het kruis moest sterven. Paulus noemt dit tot meerdere malen toe de geheimenis van Christus.
De mensen dachten dat de Messias in al hun fysieke noden zou voorzien; dat Hij Israël zou verlossen van de bezettingsmacht van Rome, dat Hij hun zou voorzien van eten en drinken, dat Hij hun zou genezen en laten welvaren.
Maar God had een ander plan. Een plan waarin Jezus voor de zonden van alle mensen zou sterven, waarin Jezus God en mens zou verzoenen, waarin Jezus Zijn kerk zou bouwen d.m.v. Zijn discipelen die discipelen maken die discipelen maken; het werk dat nu ruim 2.000 jaar gaande is.
Dus, om Gods plan niet in gevaar te brengen hield Jezus de mensen ervan af om Hem ertoe te dwingen om hun ‘pinautomaat’ te worden.
Nadat de twaalf in Mattheüs 16 beleden hadden dat zij er voor 100% zeker waren dat Jezus de Christus is, de Zoon van de levende God, begon Jezus de twaalf te leren dat Hij veel moest lijden en verworpen worden door de oudsten en overpriesters en schriftgeleerden en gedood worden en na drie dagen uit de dood opstaan.
Hiermee wilde Jezus Zijn discipelen voorbereiden op wat er komen zou.
Jezus had dit alleen met de twaalf gedeeld, niemand anders. Dit geeft aan dat Jezus Zichzelf wel aan deze twaalf had toevertrouwd waar Hij Zichzelf integendeel niet aan de menigte had toevertrouwd.
Dit geeft dus ook aan dat Jezus het volle vertrouwen in de twaalf had. De relatie tussen Rabbi en discipel was intiem, het was vertrouwd, het was vertrouwelijk en Jezus wist nu dat Hij na een trainingsprogramma van 3,5 jaar, Zijn discipelen kon vertrouwen om de grote opdracht uit te voeren.
Jezus had niet alleen een geweldige boodschap, het Evangelie, Hij had ook een geweldige methode en dat is dat Hij Zich vooral richtte op een klein aantal mensen waarin Hij Zichzelf kon vermenigvuldigen.
Dit is voor mij ontzettend geruststellend, want als ik naar de wereld om me heen kijk, of zelfs alleen naar Nieuw Vennep kijk, dan kan ik al heel gauw overweldigd raken met de gigantische taak dat voor me ligt om te proberen om van al deze mensen discipelen te gaan maken.
Maar als ik me op een klein aantal mensen richt, als ik al mijn tijd en energie op een klein aantal mensen richt, als ik mezelf in een klein aantal mensen vermenigvuldig, dan wordt de grote opdracht voor mij ineens niet zo groot meer, dan wordt het voor mij ineens behapbaar, dan wordt het voor mij ineens haalbaar.
Mijn gebed voor jou is dat ook jij gaat inzien dat de grote opdracht aan jou persoonlijk gegeven is en dat God Zelf jou in staat zal stellen om Zijn werk hier op aarde, binnen jouw eigen straal van invloed uit te gaan voeren als nooit tevoren.
Mijn gebed is dat de grote opdracht voor jou steeds meer behapbaar en haalbaar wordt.
Moge jij worden als Jezus Christus, een discipel van liefde, compassie en waarheid. Een ambassadeur van het Koninkrijk van God, vol van vergeving, vrede, genade, vreugde en hoop. En moge jij geheel bedekt worden door de stof van jouw rabbi, Jezus Christus.
In deze eerste fase was Johannes de Doper nog actief in zijn bediening. Johannes de Doper had Jezus gedoopt en had vervolgens van Jezus getuigd dat Hij inderdaad de Zoon van God is.
Direct na deze getuigenis zien wij twee discipelen van Johannes de Doper ineens Jezus navolgen om te komen en te zien. (Johannes 1:35-40)
Ruim een jaar later is Johannes de Doper inmiddels in bewaring genomen en Jezus verhuisd van Nazareth naar Kapernaüm dat aan de noordelijke kust van het Galilea Meer ligt. Het is hier en in het tweede bedieningsjaar van Jezus dat Hij de eerste discipelen roept om zich aan Hem toe te wijden. Dat is fase twee.
In Zijn tweede bedieningsjaar zien wij Jezus overal rondom Galilea rondtrekken om het Koninkrijk van God te prediken en om te doen wat in Mattheüs 11:5 staat: ‘blinden worden ziende en kreupelen kunnen lopen; melaatsen worden gereinigd en doven kunnen horen; doden worden opgewekt en aan armen wordt het Evangelie verkondigt.’
Lees Mattheüs 4:23-5:2
Hier zien wij dat Jezus de bediening van de langverwachte Messias aan het vervullen was door het Evangelie te verkondigen en door de menigten tot Zich te laten komen om genezen te worden van elke ziekte en kwaal.
Ook zien wij dat Jezus Zich met Zijn discipelen op een gegeven moment terugtrok om hun te onderwijzen. Dit zien wij in de Bergrede in Mattheüs 5-7.
Dus, ja, Jezus was bezig met de menigte, maar Hij gaf de twaalf specifiek en gericht onderwijs. Hij was de twaalf aan het trainen, aan het toerusten voor wat komen zou.
Lees Mattheüs 9:35-38
Hier zien wij dat Jezus innerlijk met ontferming bewogen was over de menigte, maar tegelijkertijd ook een hint geeft dat Zijn werk uiteindelijk overgedragen moet worden aan arbeiders die Hij uit zal zenden om discipelen te maken.
Lees Markus 6:31-44
Nogmaals zien wij dat Jezus innerlijk met ontferming bewogen was over de menigte, maar hier zien wij dat Jezus Zijn discipelen uitdaagt om met een oplossing te komen.
In plaats van dat Jezus hier alles zelf deed, wat Hij gewoon kon, betrok Hij Zijn discipelen bij het wonder.
Jezus deed dit om Zijn discipelen te laten proeven dat ook zij betrokken kunnen zijn bij het bovennatuurlijk werk van Jezus de Messias.
Lees Mattheüs 10:1-10
Jezus heeft Zijn discipelen inmiddels veel laten zien. Hij heeft elke levenssituatie benut om Zijn discipelen iets te leren over het leven in Gods Koninkrijk. Hij heeft hun intensief getraind en nu zendt Hij hun uit om hetzelfde te gaan doen wat Hij al die tijd heeft voorgedaan.
Jezus is hier doelbewust bezig met het maken van discipelen die nu opgedragen worden om discipelen te maken. Dat is de feitelijke opdracht; alleen worden zij op dit moment slechts naar de Joden uitgezonden om van hen discipelen te maken. Dit verandert later.
Lees Lukas 10:1-9
Nu in Zijn derde bedieningsjaar zendt Jezus ineens 70 van Zijn discipelen uit om hetzelfde te gaan doen wat Jezus en Zijn twaalf discipelen hebben voorgedaan. Maar deze 70 krijgen niet de opdracht om slechts naar de Joden toe te gaan zoals dat eerder wel het geval was met de 12.
De eerste vraag die in mij opkomt is waar komen deze 70 vandaan want zij worden nergens anders in de Bijbel genoemd?
Ik kan dit niet Bijbels onderbouwen of bewijzen, maar persoonlijk geloof ik dat deze 70 discipelen van Jezus discipelen waren geworden door middel van de bediening van de twaalf.
De reden waarom ik dit geloof is omdat de twaalf eerder uitgezonden waren en de opdracht hadden gekregen om discipelen te gaan maken.
Dit idee van discipelen maken was normaal voor hun. Jezus deed dit met hun en leerden hen om het ook te doen.
In de grote opdracht zien wij vier generaties discipelen.
Jezus maakte Zijn eigen discipelen. Deze worden in de grote opdracht bevolen om discipelen te maken die discipelen maken.
Jezus aan de twaalf aan discipelen die discipelen maken.
Wij zien hetzelfde principe bij de Apostel Paulus.
2 Timotheüs 2:2 – “En wat u van mij gehoord hebt onder vele getuigen, vertrouw dat toe aan trouwe mensen die bekwaam zijn om ook anderen te onderwijzen.”
Paulus aan Timotheüs aan trouwe mensen aan anderen. Vier generaties diep.
Dus, wegens deze methode van Jezus in het maken van discipelen geloof ik dat de 70 discipelen de vrucht is van de bediening van de 12.
Hoe dan ook, Jezus betrok ook deze 70 bij Zijn Messiaans werk om discipelen te maken.
Wij zien in meerdere gevallen dat Jezus Zijn bovennatuurlijke kracht aan mensen toonde en de mensen vervolgens waarschuwt om het aan niemand te vertellen.
In Mattheüs 9 geneest Jezus twee blinde mannen en dan staat er dit: ‘30hun ogen werden geopend. En Jezus vermaande hen streng en zei: Kijk uit, niemand mag het te weten komen! 31Maar zij gingen weg en maakten Hem bekend in heel dat gebied.’
Even verder op in Mattheüs 12 geneest Jezus de menigte en dan staat er dit: ‘16En Hij gebood hun streng dat zij niet bekend zouden maken Wie Hij was.’
In Mattheüs 16, nadat Petrus had beleden dat hij en de discipelen er voor 100% overtuigd waren dat Jezus de Christus is, de Zoon van de levende God, staat dit: ‘20Toen verbood Hij Zijn discipelen dat zij tegen iemand zouden zeggen dat Hij, Jezus, de Christus was.’
In Mattheüs 17 neemt Jezus Petrus, Jakobus en Johannes mee naar een hoge berg. Plotseling gebeurt er iets bovennatuurlijk: Jezus werd van gedaante verandert, zij zagen Hem in Zijn verheerlijkte staat, Mozes en Elia verschijnen uit het niets, een wolk kwam op hun, uit de wolk kwam de stem van God de Vader die zei dat Jezus Zijn Zoon is in wie Hij Zijn welbehagen heeft en om naar Hem te luisteren. En dan staat dit: ‘9En toen zij van de berg afdaalden, gebood Jezus hun: Vertel niemand van wat u gezien hebt, totdat de Zoon des mensen opgestaan is uit de doden.’
Waarom wilde Jezus niet dat men het van de daken schreeuwde? Waarom wilde Jezus een obscuur leven leiden, oftewel, waarom wilde Hij in onbekendheid blijven? Gelukkig staan er een aantal clues hierover:
Johannes 2:23-24 – “23En toen Hij in Jeruzalem was op het Pascha, tijdens het feest, geloofden velen in Zijn Naam, toen zij Zijn tekenen zagen die Hij deed. 24Maar Jezus Zelf vertrouwde Zichzelf aan hen niet toe, omdat Hij hen allen kende,”
Jezus kende de mens door en door en Hij wist dat als Hij herkend zou worden als de langverwachte Messias, de mensen hun verwachtingen van de Messias bij Jezus op zouden leggen. Daarom vertrouwde Jezus Zichzelf niet aan deze mensen toe.
Dit waren overigens dezelfde mensen die later zouden schreeuwen: ‘kruisig Hem’.
In Johannes 6 zien wij de eerste wonderlijke spijziging waarin Jezus zo’n 5.000 mannen plus vrouwen en kinderen voedt met slechts vijf broden en twee vissen. Nadat de mensen van dit bovennatuurlijk wonder hadden genoten staat dit: ‘14Toen de mensen dan het teken dat Jezus gedaan had, gezien hadden, zeiden zij: Híj is werkelijk de Profeet, Die in de wereld komen zou. 15Omdat Jezus nu wist dat zij zouden komen en Hem met geweld mee zouden nemen om Hem koning te maken, trok Hij Zich opnieuw terug op de berg, Hij Zelf alleen.’
De reden dat Jezus in onbekendheid wilde blijven was omdat Hij wist dat de mensen Hem met geweld mee zouden nemen om Hem ertoe te dwingen om hun koning te zijn.
De mensen hadden een verkeerde opvatting van de Messias. Zij kenden Gods heilsplan nog niet. Zij wisten op dit moment nog niet dat de Messias voor hun zonden aan het kruis moest sterven. Paulus noemt dit tot meerdere malen toe de geheimenis van Christus.
De mensen dachten dat de Messias in al hun fysieke noden zou voorzien; dat Hij Israël zou verlossen van de bezettingsmacht van Rome, dat Hij hun zou voorzien van eten en drinken, dat Hij hun zou genezen en laten welvaren.
Maar God had een ander plan. Een plan waarin Jezus voor de zonden van alle mensen zou sterven, waarin Jezus God en mens zou verzoenen, waarin Jezus Zijn kerk zou bouwen d.m.v. Zijn discipelen die discipelen maken die discipelen maken; het werk dat nu ruim 2.000 jaar gaande is.
Dus, om Gods plan niet in gevaar te brengen hield Jezus de mensen ervan af om Hem ertoe te dwingen om hun ‘pinautomaat’ te worden.
Nadat de twaalf in Mattheüs 16 beleden hadden dat zij er voor 100% zeker waren dat Jezus de Christus is, de Zoon van de levende God, begon Jezus de twaalf te leren dat Hij veel moest lijden en verworpen worden door de oudsten en overpriesters en schriftgeleerden en gedood worden en na drie dagen uit de dood opstaan.
Hiermee wilde Jezus Zijn discipelen voorbereiden op wat er komen zou.
Jezus had dit alleen met de twaalf gedeeld, niemand anders. Dit geeft aan dat Jezus Zichzelf wel aan deze twaalf had toevertrouwd waar Hij Zichzelf integendeel niet aan de menigte had toevertrouwd.
Dit geeft dus ook aan dat Jezus het volle vertrouwen in de twaalf had. De relatie tussen Rabbi en discipel was intiem, het was vertrouwd, het was vertrouwelijk en Jezus wist nu dat Hij na een trainingsprogramma van 3,5 jaar, Zijn discipelen kon vertrouwen om de grote opdracht uit te voeren.
Jezus had niet alleen een geweldige boodschap, het Evangelie, Hij had ook een geweldige methode en dat is dat Hij Zich vooral richtte op een klein aantal mensen waarin Hij Zichzelf kon vermenigvuldigen.
Dit is voor mij ontzettend geruststellend, want als ik naar de wereld om me heen kijk, of zelfs alleen naar Nieuw Vennep kijk, dan kan ik al heel gauw overweldigd raken met de gigantische taak dat voor me ligt om te proberen om van al deze mensen discipelen te gaan maken.
Maar als ik me op een klein aantal mensen richt, als ik al mijn tijd en energie op een klein aantal mensen richt, als ik mezelf in een klein aantal mensen vermenigvuldig, dan wordt de grote opdracht voor mij ineens niet zo groot meer, dan wordt het voor mij ineens behapbaar, dan wordt het voor mij ineens haalbaar.
Mijn gebed voor jou is dat ook jij gaat inzien dat de grote opdracht aan jou persoonlijk gegeven is en dat God Zelf jou in staat zal stellen om Zijn werk hier op aarde, binnen jouw eigen straal van invloed uit te gaan voeren als nooit tevoren.
Mijn gebed is dat de grote opdracht voor jou steeds meer behapbaar en haalbaar wordt.
Moge jij worden als Jezus Christus, een discipel van liefde, compassie en waarheid. Een ambassadeur van het Koninkrijk van God, vol van vergeving, vrede, genade, vreugde en hoop. En moge jij geheel bedekt worden door de stof van jouw rabbi, Jezus Christus.