“Als er dan enige bemoeiding is in Christus, als er enige troost is van de liefde, als er enige gemeenschap is van de Geest, als er enige innige gevoelens en ontferming zijn, maak dan mijn blijdschap volkomen, doordat u eensgezind bent, dezelfde liefde hebt, één van ziel bent en één van gevoelen.” (Filippenzen 2:1-2) In dit vers vat Paulus samen wat er nodig is in een kerk, wat er nodig is tussen kerken: eensgezind zijn. Dit is iets waar de kerk heel slecht in blijkt te zijn. Ik zou zelf heel graag zien dat de kerk in Nederland, de kerk in de Haarlemmermeer, de kerk in Nieuw Vennep eensgezind is. Waar gaat het mis? Waarom is er geen eenheid binnen en tussen kerken?
Ik wil me in deze blog richten op 2 aspecten, namelijk eenheid tussen kerken en eenheid in individuele kerken. Het is niet mijn bedoeling om aan vingerwijzen te doen, of om een individuele kerk eruit te lichten en die als perfect of slecht aan te wijzen.
Eenheid tussen kerken
Als ik om mij heen kijk is het zo dat kerken die geen onderdeel zijn van dezelfde denominatie niet met elkaar samen werken. Kerken lijken bezig te zijn met een eigen territorium, met een eigen agenda. Men lijkt meer geïnteresseerd in het ‘binnenhalen’ voor de eigen kerk, dan interesse in wat Jezus in Mattheüs 28:19 zegt: “Ga dan heen onderwijs al de volken, hen dopend in de Naam van de Vader en van de Zoon en van de Heilige Geest, hun lerend alles wat Ik u geboden heb, in acht te nemen.” Jezus zegt niet dat we mensen naar een specifieke kerk of denominatie moeten leiden. Jezus wil dat we de wereld vertellen over Hem, over Zijn Woord, over Zijn offer aan het kruis. Paulus zegt in 1 Korinthe 2:20 dat hij alleen Jezus Christus en Die gekruisigd wilde preken.
Jezus zegt dat we de volken van de wereld moeten onderwijzen met de dingen die Hij zei. Paulus geeft hierin het goede voorbeeld. Wie zijn wij, wie ben ik dan om iets anders te doen? Wie ben ik om mensen een specifieke kerk in te willen hebben? Laat heel duidelijk zijn, er zijn kerken die niet goed zijn. Kerken waar Jezus niet centraal staat, kerken waar de Bijbel niet genoeg is, zijn niet goed. Dat zijn de kerken waar je mensen niet naartoe wil brengen wanneer ze tot geloof komen. Maar het is ook zo dat er geen territorium oorlog moet zijn om mensen ‘binnen te halen’ in ‘jouw’ kerk.
Eenheid binnen kerken
Binnen kerken is eenheid soms ook ver te zoeken. Mensen kunnen zo bezig zijn met zichzelf dat ze de rest van het lichaam van Christus uit het oog verliezen. Mensen kunnen geobsedeerd raken met het willen verkondigen van hun eigen mening, dat het een negatief effect heeft op de kerk. Zeker als Nederlanders zijn we gewend om overal onze mening over te geven, ongeacht of die mening nuttig is. Iets dat ik mijzelf afvraag wanneer ik mijn mening wil gaan geven is: wat doet mijn mening ertoe? Is het nuttig voor de kerk dat ik mijn mening verkondig?
Ik denk dat het alleen nuttig is om een mening te verkondigen als mijn mening overeen komt met Gods Woord. De Bijbel is heel duidelijk over kerkelijke tucht. Als iemand Gods Woord overtreedt, dan moet iemand daar in liefde op worden aangesproken. Er staat nergens dat mijn mening nodig is, er staat nergens dat mijn mening nuttig is. Gods mening is de enige mening die telt, en Hij heeft ons Zijn mening gegeven in Zijn Woord.
Eenheid is waar we toe worden opgeroepen, eenheid in liefde, in ziel, in gevoelen. Al deze dingen zijn onmogelijk om door de mens zelf bereikt te worden. Eenheid tussen kerken, eenheid binnen kerken kan alleen als we doen wat Paulus schrijft aan de Filippenzen: “Doe niets uit eigenbelang of eigendunk, maar laat in nederigheid de een de ander voortreffelijker achten dan zichzelf. (…) Laat daarom die gezindheid in u zijn die ook in Christus Jezus was,” (Filippenzen 2:3, 5)
Alleen als we dit doen, alleen wanneer we de Heilige Geest laten regeren, alleen wanneer we allemaal de ander voortreffelijker achten, alleen dan kan er eenheid zijn. Ik bid dat de eenheid waar Paulus het over heeft ook echt zichtbaar zal worden in en tussen kerken.