Het leven van een christen is soms een paradox, iets dat tegenstrijdig lijkt. Aan de ene kant wordt ons ‘eerst zien dan geloven’ geleerd door de maatschappij, aan de andere kant horen we te leven in geloof. God heeft ons gezond verstand gegeven, tegelijkertijd horen we niet te wandelen in aanschouwing, maar in geloof. De paradox (schijnbare tegenstelling) van het geloofsleven wordt duidelijk zichtbaar in Adonia, een van de zonen van koning David. Hij laat duidelijk zien dat leven in geloof en pragmatisch zijn niet altijd samen gaan.
Adonia
In 1 Koningen 1:5-9 zien we een zoon van koning David, de jongere broer van Absalom. Koning David is al oud en moet zijn troon binnenkort over gaan dragen aan iemand anders. In deze situatie kiest de jongere broer van Absalom, Adonia, er zelf voor om Koning te worden. Hij vraagt dit niet aan zijn vader, hij bidt er niet voor, hij vindt dat hij dit verdient. Alle mensen die met zijn vader waren, waren niet met Adonia (1 Kronieken 1:8). Hij koos ervoor om zelf te offeren (vers 9) en om een deel van zijn eigen familie niet uit te nodigen (vers 10).
Leven in geloof vs pragmatisch
Adonia deed hier iets dat niet overeenkwam met leven in geloof, hij bepaalde zelf wat zijn toekomst moest brengen. In plaats van God laten bepalen of hij koning zou zijn, bepaalde Adonia zelf. Toen David koning werd, liet hij God bepalen, hij nam de troon niet voor zichzelf. David sloot een verbond met Israël voor de ogen van God (2 Samuel 5:3), hij liet zich zalven door de andere stammen, nadat zij besloten hadden hem te zalven.
Op geen enkele manier nam David de troon voor zichzelf, hij liet God de omstandigheden regelen om dit voor elkaar te krijgen. Adonia wilde zelf bepalen wat logisch was, wat Gods wil voor zijn leven was. David liet God zijn leven leiden, David leefde in geloof. Adonia wilde zelf zijn leven bepalen, Adonia wilde doen wat pragmatisch was of leek.
Leven in geloof
2 Korinthe 5:7 leert over leven in geloof, wandelen in geloof, niet in aanschouwing. Dat betekent dat we niet altijd de stappen zullen zien die we moeten zetten, het betekent vertrouwen dat God op Zijn tijd gaat laten zien wat de volgende stap is. Geloof en pragmatisch leven staan lijnrecht tegenover elkaar.
Pragmatiek betekent doen wat logisch is, wat je zeker zelf voor elkaar kan krijgen. Geloof betekent juist God laten bepalen, wat bekent dat je iets moet doen dat niet logisch is en zeker niet zelf voor elkaar te krijgen. Geloof en dingen zelf voor elkaar krijgen staan lijnrecht tegenover elkaar, geloof en pragmatisch leven staan lijnrecht tegenover elkaar.
En jij?
Leef jij in geloof? Laat jij God bepalen wat de volgende stap voor jouw leven is? Adonia geeft ons het voorbeeld van pragmatisch leven, David het voorbeeld van leven in geloof. Adonia en David staan lijnrecht tegenover elkaar in hun manier van leven, ook met het resultaat van hun leven. David wordt herinnerd als de grootste koning van Israël, Adonia wordt herinnerd als de zoon die zijn vader wilde afzetten als koning.
Vraag God om je te laten zien Wie Hij is, wat Zijn plan is voor jouw leven. Vraag Hem om je te laten zien hoe te leven in geloof, hoe te vertrouwen op Zijn leiding. Leer God kennen in Zijn Woord, leer dat Hij te vertrouwen is; in en door Zijn Woord kan je Hem leren kennen, in en door gebed kan je Hem leren vertrouwen. Geloof en pragmatisch leven staan lijnrecht tegenover elkaar; wandel in geloof, niet in aanschouwing.
Als je hier vragen over hebt, neem gerust contact met ons op. Hier kan je 3 studies vinden over stappen zetten in geloof (1, 2 en 3).