“Loof de HEERE, mijn ziel, en al wat in mij is, Zijn heilige Naam. Loof de HEERE, mijn ziel, en vergeet niet een van Zijn weldaden.” (Psalm 103:1-2) Vanochtend was ik in mijn stille tijd door deze Psalm aan het lezen en kwam ik bij deze verzen. Het feit dat David God zo aanbad, zo de tijd nam om Hem te aanbidden, dat sprak mij erg aan. Ik realiseerde me dat ik aanbidding vaak als iets van de zondagochtend zie, of wanneer ik een lied voor Hem zing. David spreekt hier over aanbidding van God zoals ik me weer moest realiseren. David spreekt over aanbidden met alles wat hij had en hij spreekt over het feit dat aanbidding een bewuste keuze is.
Met alles wat in je is
Ten eerste zegt David dat de Heere aanbeden moet worden met alles wat in hem is. Dit is een streven dat elke christen hoort te hebben, de Heere aanbidden met alles wat in hen is. Dit is iets waar ik moeite mee heb, want als ik naar mijn leven kijk zijn er teveel dingen die God niet aanbidden. Zoals elk mens ben ik zondig, op de momenten dat ik zondig aanbid ik de Heere niet. Op de momenten dat ik zondig, aanbid ik iets of iemand anders dan de Heere. Op de momenten dat ik zondig zet ik mij, met alles wat in mij is, in voor zonde.
In Deuteronomium 6:4-5 geeft God wat Hij van de mens verwacht op het gebied van aanbidding: “Luister, Israël! De HEERE, onze God, de HEERE is één! Daarom zult u de HEERE, uw God, liefhebben met heel uw hart, met heel uw ziel en met heel uw kracht.” Omdat God is Wie Hij is, moeten wij Hem liefhebben met alles wat we hebben. Dat is aanbidding, Hem liefhebben en dat aan Hem vertellen.
Aanbidding is ook leven naar Zijn wil, wat betekent dat je doet wat Zijn wil is en niet die van jezelf. Ook is aanbidding overgegeven zijn aan Hem, omdat Hij je dan kan veranderen naar Zijn wil. Aanbidding is zoveel meer dan alleen liederen zingen op de zondag, aanbidding is een levensstijl. Vandaar ook dat David aangeeft dat hij God wil aanbidden met al wat in hem is. David wil alles van zichzelf aan God geven, om Hem de eer en glorie te kunnen geven die Hem toekomt.
Aanbidding is rationeel
Naast het feit dat aanbidding je volledige leven in beslag hoort te nemen, is aanbidding ook heel rationeel. Wat ik daarmee bedoel is dat we niet moeten vergeten Wie God is en wat Hij gedaan heeft. We moeten met ons verstand weten Wie we aanbidden, we moeten voor zover we als mensen dat kunnen snappen Wie we aanbidden.
We moeten weten wat redenen zijn om Hem te aanbidden. De rest van Psalm 103 noemt tal van redenen: Hij vergeet ongerechtigheden (v3), Hij is barmhartig en genadig (v8), Hij weet dat wij slechts stof zijn (v14). Zo zijn er nog veel meer redenen om Hem te aanbidden, het is belangrijk om te weten wat die redenen zijn.
God wil dat we Hem aanbidden, maar dat we dat niet als een kip zonder kop doen. Hij wil dat we Hem leren kennen, dat we weten Wie Hij is, dat we snappen waarom Hij de aanbidding waard is die we aan Hem geven. De plek om al die dingen vandaan te halen is Zijn Woord; de enige plek om redenen voor aanbidding vandaan te halen is Zijn Woord. Het is dus belangrijk om Zijn Woord te lezen, en het niet te vergeten, want dan heb je daar weer redenen om Hem voor te aanbidden.
Aanbidding is iets fantastisch, het is een zegen van de Heere dat we Hem mogen aanbidden. Laten we het dan ook op Zijn manier doen: met al wat in ons is, niet vergetend wat Hij gedaan heeft.