Je ogen gericht houden op Jezus; Koers houden (1/5)

Je ogen gericht houden op Jezus; Koers houden (1/5)

Je ogen gericht houden op Jezus; Koers houden (1/5)

Diverse Bijbelgedeeltes

Vanmorgen maken wij een begin aan een preekserie die vanuit mijn optiek veel duidelijkheid zal scheppen. Duidelijkheid over onze identiteit als een Calvary Chapel én duidelijkheid over het reilen en zeilen van onze plaatselijke kerk Calvary Chapel.

Toon volledige notities

Eén van de dingen die ons in Nederland als kerk anno 2015 uniek maakt is dat wij de Bijbel dusdanig hoog in het vaandel hebben staan dat wij de Bijbel onderwijzen; boek voor boek, hoofdstuk voor hoofdstuk, vers voor vers. Wij preken niet vanuit de Bijbel, maar wij onderwijzen de Bijbel d.m.v. verklarend prediken.

Hier zal ik de komende weken meer over gaan vertellen. In september houden wij een preekserie dat ik genoemd heb “Koers houden”. In oktober gaan wij weer verder met onze studie in het Evangelie van Mattheüs.

Omdat de Bijbel voor ons zo belangrijk is en ook leading is in alles dat wij doen en laten wil ik vanmorgen beginnen met iets dat voor ons als christenen én voor ons als kerk bepalend is voor hoe wij koers kunnen houden.

God heeft mij, jullie die wedergeboren zijn, de Calvary Chapel, in Mattheüs 28:18-20 de Grote Opdracht gegeven:

Mattheüs 28:18-20  18En Jezus kwam naar hen toe, sprak met hen en zei: Mij is gegeven alle macht in hemel en op aarde. 19Ga dan heen, onderwijs al de volken, hen dopend in de Naam van de Vader en van de Zoon en van de Heilige Geest, hun lerend alles wat Ik u geboden heb, in acht te nemen. 20En zie, Ik ben met u al de dagen, tot de voleinding van de wereld. Amen.”

Jezus gaf Zijn elftal op dit moment dé opdracht om de wereld in te gaan om van de mensen, discipelen van Jezus Christus te maken.

Hoe zij hier invulling aan hadden gegeven is o.a. terug te vinden in het Bijbelboek Handelingen.

Daarin zien wij hoe het Evangelie van Jezus Christus zich door de discipelen verspreidde, naar zowel de Joden alsook de niet Joden.

Wij zien in Handelingen in het bijzonder dat er plaatselijke kerken door o.a. Paulus gesticht werden.

Hierin zie ik persoonlijk dat de discipelen de Grote Opdracht vertaalde naar het planten, oftewel, het stichten van plaatselijke kerken.

Daarnaast hebben wij de geweldige brieven van de apostel Paulus, Petrus, Johannes, Jakobus, Judas en van de schrijver van de Hebreeën brief, die ons allemaal inzicht geven tot het vervullen van de Grote Opdracht.

Wij hebben in onze Bijbel dus voldoende instructies van God gekregen om de Grote Opdracht uit te voeren.

Persoonlijk ben ik God ontzettend dankbaar voor de elf aan wie Jezus dit had nagelaten, want doordat zij de Grote Opdracht serieus hebben genomen, is het Evangelie van Jezus Christus ruim 2.000 jaar later tot mij gekomen!

Wij zijn als Calvary Chapel uniek. Als kerk hebben wij onze eigen persoonlijkheid, onze eigen filosofie over hoe wij de bediening benaderen en hoe wij dat uitvoeren.

Bijvoorbeeld, als men in Calvary Chapel als leider wil gaan dienen, stellen wij geen eisen t.a.v. een theologische opleiding per se, maar wij stellen wél zeer hoge eisen t.a.v. de geestelijke volwassenheid en de dienstbaarheid van de desbetreffende persoon, en dat ongeacht de leeftijd.

Degenen waarmee ik in mijn leidersteam samenwerk moeten, wat mij betreft, slaven van Jezus Christus zijn; niets minder en ook niets anders, want de taak om een plaatselijke kerk te leiden in het vervullen van de Grote Opdracht is niet weggelegd voor mensen die hun eigen leven nog willen blijven behouden, oftewel, die hun eigen ding willen blijven doen.

Jezus zei tegen Zijn discipelen: “Als iemand achter Mij wil komen (d.w.z. als iemand Mijn discipel wil zijn), moet hij zichzelf verloochenen, zijn kruis dagelijks opnemen en Mij volgen.”

Het is met zo’n man van God waarmee ik samen de Calvary Chapel kan en wil leiden.

Nu noem ik een aantal dingen waarvan je misschien denkt dat ik te radicaal of te veeleisend ben, maar ik geloof dat wanneer wij de komende weken de Bijbel met elkaar gaan openen, wanneer ik zaken zoals de Grote Opdracht, het slaaf van Christus zijn, de geestelijke volwassenheid en de dienstbaarheid e.d. ga definiëren, dan zullen de meeste van jullie het eens zijn dat ik helemaal niet zo radicaal en veeleisend ben.

Mocht je vragen hebben of krijgen, wil ik jullie aanmoedigen om jullie vragen op te schrijven zodat je de komende weken zal gaan zien dat God jullie vragen zal gaan beantwoorden.

Mocht je ná de vier preken in deze serie nog vragen hebben, dan hoor ik dat graag.

Wees de komende weken alsjeblieft geduldig en verwacht biddend dat God duidelijkheid zal geven.

Nu dit. Wanneer je bij een potentiele werkgever in een gunstig sollicitatieproces zit, dan komt er een moment dat je het gaat hebben over primaire, secundaire en tertiaire arbeidsvoorwaarden.

Tegenwoordig zijn arbeidsvoorwaarden een belangrijk onderdeel van mens dienstverband, maar wat voor de éne belangrijk is, is dat voor het andere niet.

Er zijn natuurlijk zo veel verschillende beweegredenen waarom mensen per se ‘die baan’ willen hebben.

Een riant salaris, een leaseauto waarmee je ‘gratis’ privé kunt rijden, een laptop en smartphone van de zaak, een degelijke pensioenregeling, telewerken, parttime of fulltime dienstverband, ouderschapsverlof, doorgroeimogelijkheden, enz.

De werkgever is verantwoordelijk om haar afspraken hierover na te komen. Tegelijkertijd wordt ook van de werknemer vereist dat hij/zij de taak die hen toegewezen is op z’n allerminst naar behoren vervult.

Vanuit de optiek van de werkgever is het belangrijkste toch dat de werknemer de aan hem/haar toegewezen taak effectief en efficiënt uitvoert, oftewel dat hij geld oplevert of geld bespaard.

Als je bijvoorbeeld van 08:00-17:00 op je werkplaats actief moet zijn, dan kom je niet structureel om 08:05 of 08:15 aan, en je gaat ook niet structureel om 16:50 de deur uit.

Nee, als je een goede werknemer bent dan ben je zelfs wat vroeger aanwezig zodat je jezelf geestelijk, mentaal, emotioneel en praktisch op je werkzaamheden kan voorbereiden.

Maar, goed. Er wordt in ieder geval van je verwacht dat je doet waar je voor aangenomen bent.

Het is niet zo dat je werkgever zich zal gaan houden aan alle primaire, secundaire en tertiaire arbeidsvoorwaarden en vervolgens tegen jou zegt: “Luister, vriend, zoals afgesproken krijg je van ons je salaris plus alle overige emolumenten en benefits. Geniet ervan, enne, je hoeft er helemaal niets voor te doen. Kom naar de zaak toe of kom op kantoor wanneer het jou uitkomt, wanneer jij er zin in hebt.”

Wij zullen ons houden aan alle voorwaarden, maar voor jou is het een vrijblijvend iets; je bent tot niets verplicht en we zullen ook geen moeilijke dingen van je verwachten.”

Dit is mij de afgelopen 34 jaar in het arbeidsproces nog nooit overkomen.

Ik denk dat er zat mensen zijn die zich in zo’n regeling heel goed kunnen vinden, maar zo hoort het niet te zijn.

Men kan van geen enkele werkgever verwachten dat men alles van de werkgever ontvangt zonder dat hij/zij de taak vervult waarvoor hij/zij is aangenomen. Dat is een absurde gedachte!

Helaas gaat het er vaak wél zo aan toe in het Christendom en in de plaatselijke kerk.

Mensen komen in aanraking met het Evangelie, zij ontvangen Gods genade en liefde, vergeving van zonde, de mogelijkheid tot een persoonlijke relatie met God, zij ontvangen de gezonde leer, zij ontvangen de mogelijkheid en de vrijheid om de Heere in de kerk te mogen dienen, zij genieten ervan om ergens bij te mogen horen, maar al te vaak is Gods zaak, oftewel het uitvoeren van de Grote Opdracht voor veel kerkgangers een vrijblijvend iets. Veelal is het onbaatzuchtig dienen van God en van Zijn kudde een bijzaak. Veelal is er een gebrek aan plichtsbesef.

Mensen willen tegenwoorden van alles ontvangen, zij willen blijven consumeren, maar willen niet bijdragen aan het vervullen van de Grote Opdracht.

Dus, de vraag is, hoe houden wij als plaatselijke kerk, Calvary Chapel koers?

Ik ben er stellig van overtuigd dat de enige manier om koers te houden is om onze ogen gericht te houden op het einddoel, maar wat is dat?

Hebreeën 12:1-2  “1Welnu dan, laten ook wij, nu wij door zo’n menigte van getuigen omringd worden, afleggen alle last en de zonde, die ons [zo] gemakkelijk verstrikt. En laten wij met volharding de wedloop lopen die voor ons ligt, 2terwijl wij het oog gericht houden op Jezus, de Leidsman en Voleinder van het geloof. Hij heeft om de vreugde die Hem in het vooruitzicht was gesteld, het kruis verdragen en de schande veracht en zit nu aan de rechter[hand] van de troon van God.”

Deze aansporing staat niet op zichzelf. Het komt voort uit alles dat de schrijver hiervoor in de brief geschreven had; vooral hoofdstuk 11 waarin de Bijbel ons een geweldige lijst geeft van mensen van vlees en bloed die ons voorgegaan zijn in het geloofsleven.

Vers 1 zegt juist omdat zovelen ons voorgegaan zijn in het geloof, dat wij, net zoals zij, alle last en de zonde, die ons zo gemakkelijk verstrikt, moet afleggen en met volharding de wedloop moeten lopen die voor ons ligt.

Waar de geloofsgetuigen uit hoofdstuk 11 mee te maken kregen tijdens hun wedloop en wat de last en zonde, die ons zo gemakkelijk verstrikt inhoud, zullen wij volgende week gaan zien.

Vanmorgen, omwille van de tijd wil ik alleen gaan kijken naar het oog gericht houden op Jezus, de Leidsman en Voleinder van het geloof.

“En laten wij met volharding de wedloop lopen die voor ons ligt, terwijl wij het oog gericht houden op Jezus, de Leidsman en Voleinder van het geloof.”

Het oog gericht houden op Jezus betekent ten eerste dat je je ogen van alle andere dingen moet afwenden.

Als je bijvoorbeeld als olympische speler aan een hardloopwedstrijd meedoet dan is jouw einddoel de eindstreep en hier richt je je blik op.

Vanaf het moment dat je uit het startblok komt geef je jezelf voor 100% om de wedstrijd te winnen en dan kijk je niet terug naar wie achter je loopt, je kijkt ook niet om je heen naar het publiek, je kijkt ook niet naar je voeten, nee, je kijkt strak vooruit naar het einddoel.

En zo ook met het oog gericht houden op Jezus, moet je jezelf ertoe trainen om je blik allereerst van alle andere dingen af te wenden.

Nadat je jezelf getraind hebt om je ogen af te wenden van je verleden, van de omstandigheden waarin je zit én vooral van jezelf, betekent ten tweede het oog gericht houden op Jezus, dat je jezelf traint om je ogen onafgewend gefixeerd te houden op Jezus Christus. Hoe doe je dat, praktisch?

Ten eerste moet je jezelf ertoe dwingen, je moet jezelf trainen om de Bijbel te lezen en te bestuderen.

2 Timotheüs 2:15  “Beijver u (leer/bestudeer) om uzelf welbeproefd voor God te stellen, als een arbeider die zich niet hoeft te schamen en die het Woord van de waarheid recht snijdt.”

Dit vereist discipline, dit vereist een vastberadenheid, dit vereist het trainen van jezelf om het te blijven doen. Dit vereist het opgeven en het laten van andere dingen. Dit vereist dat je Gods Woord jouw prioriteit maakt.

In Johannes 5:39 zei Jezus tegen de Joodse leiders: “U onderzoekt de Schriften, want u denkt daardoor eeuwig leven te hebben, en die zijn het die van Mij getuigen.”

Dus om je ogen gericht te kunnen houden op Jezus moet je je het Woord van God eigen maken.

Kolossenzen 3:16a – “Laat het woord van Christus in rijke mate in u wonen…”

Ten tweede moet je jezelf ertoe dwingen, je moet jezelf trainen om een dynamisch gebedsleven te hebben. Dit gaat niet vanzelf. Je eigen ik zal je altijd in de weg staan en de satan zal je op alle fronten proberen tegen te houden.

Mattheüs 26:41  “Waak en bid, opdat u niet in verzoeking komt; de geest is wel gewillig, maar het vlees is zwak.”

“Blijf toch wakker! Bid God om kracht, zodat je geen verkeerde keuze maakt. Want jullie willen wel het goede kiezen, maar jullie zijn zwak.” (BGT)

Jezus leert ons dat wij moeten bidden opdat wij niet in verzoeking komen, opdat wij geen verkeerde keuzen maken.

De verzoeking of de verleiding om je ogen van Jezus af te wenden zal er altijd zijn, daarom zegt Jezus dat wij moeten bidden.

Bidden is dus niet het afratelen van je verlanglijstje. Nee, het is een dialoog tussen jou en God; een smeekbede.

In gebed kom ik bij God in dankbaarheid, in lofprijs en aanbidding. Ik kom tot Hem in gebed om Zijn raad te ontvangen. Ik kom tot Hem in gebed om Jezus Christus beter te leren kennen, om het einddoel beter in focus te krijgen.

Efeze 1:17  “Ik smeek de God van onze Heer Jezus Christus, de Vader aan wie alle eer toekomt, u de geest van wijsheid en inzicht te geven, zodat u hem echt leert kennen.” (GNB)

Door God de Vader en Jezus Christus echt te gaan kennen zal het steeds makkelijker worden om onze ogen op Jezus gericht te houden.

Efeze 3:14-19  “14Daarom buig ik mijn knieën voor de Vader, 15van wie elke gemeenschap in de hemel en op aarde haar naam ontvangt. 16Ik vraag God dat hij u door de Geest uit de rijkdom van zijn glorie de kracht geeft om innerlijk sterk te zijn. 17Dan kan uw hart door het geloof de blijvende woning zijn van Christus. Ook bid ik dat u geworteld en verankerd mag zijn in de liefde, 18en dat u met allen die hem toebehoren in staat zult zijn te bevatten hoe breed en hoe lang, hoe hoog en hoe diep 19de liefde van Christus is, en te begrijpen dat die liefde elke kennis te boven gaat. Moge u geheel vervuld worden van de volheid van God!” (GNB)

De dingen waar Paulus voor bidt zijn dingen waar wij voor onszelf en voor anderen ook moeten bidden.

Door op deze manier te gaan bidden houdt je je ogen gericht op Jezus Christus.

Er zijn nog veel meer dingen die wij praktisch kunnen doen om onze ogen gericht te houden op Jezus, maar helaas gaat dat vanmorgen niet meer lukken.

Wel wil ik nog een ding noemen omdat dit mij persoonlijk enorm geholpen heeft om mijn ogen gericht te houden op Jezus.

Nadat Jezus uit de dood was opgestaan en nadat Jezus Petrus had hersteld, vertelde Jezus aan Petrus op welke manier Petrus zou moeten sterven omwille van Jezus Christus.

Toen Petrus dit hoorde zei hij meteen tegen Jezus: “Maar hoe zit het dan met Johannes, wat gaat er met hem gebeuren?”

Johannes 21:22  “Maar Jezus antwoordde: ‘Het is niet jouw zaak of hij in leven blijft totdat ik kom. Maar jij moet mij volgen’.” (NBV)

Zo vaak houden wij ons, zoals Petrus hier, met andere mensen bezig.

Wij vergelijken onszelf met anderen, of wij gunnen een ander iets niet, of wij begrijpen een ander niet en dan op basis van de meningen of de beleving van mensen waarmee we praten, vellen wij een oordeel over een persoon of over meerdere personen.

Jezus zegt hier luid en duidelijk dat wij op Hem moeten vertrouwen met wat Hij met die of die aan het doen is. Het is niet mijn zaak of jouw zaak om Gods weg met iemand in twijfel te trekken.

Maar het allerbelangrijkste in wat Jezus hier tegen Petrus zegt is dit: “Jij moet Mij volgen!”

M.a.w., jij moet je alleen maar bezig houden met je eigen relatie met Jezus!

Tot slot het einde van vers 2: “Hij heeft om de vreugde die Hem in het vooruitzicht was gesteld, het kruis verdragen en de schande veracht en zit nu aan de rechter[hand] van de troon van God.”

Jezus wist als geen ander wat het einddoel was. Zijn hele aardse leven was gericht op het einddoel.

Ik kan me voorstellen dat wanneer Jezus in Jeruzalem was en elke keer tegen de weerbarstige Joodse leiders aanliep, dat Hij in die ellende vooruit keek naar de drieduizend mensen die op Pinksteren tot geloof in Jezus kwamen, nadat Petrus een geest vervulde preek gaf.

Ik kan me ook voorstellen dat Jezus mijn redding, jouw redding, het herstel van de mens, het duizend jarig vrederijk, de nieuwe hemel en de nieuwe aarde voor ogen had toen Hij aan het kruis ging.

Jezus heeft als 100% onschuldige de allerergste marteldood verdragen voor jou en voor mij. Jezus heeft de schande die daaraan gekoppeld is, veracht voor jou en voor mij.

En doordat Jezus aan het kruis is gegaan wordt het jou en mij mogelijk gemaakt om ons te bekeren van alles dat ons in de weg staat om onze ogen gericht te houden op Jezus.

Doordat Jezus aan het kruis is gegaan wordt het jou en mij mogelijk gemaakt om God persoonlijk te leren kennen, om Hem persoonlijk te mogen dienen, om een actief deelnemer te zijn aan de grootste globale onderneming aller tijden, de Grote Opdracht.

Vanmorgen vieren wij het Heilig Avondmaal. Wij doen dit om Jezus te gehoorzamen én om Hem en Zijn werk aan het kruis te herdenken.

Dit is voor een ieder, die de roepstem van Jezus heeft beantwoord door zichzelf te verloochenen, zijn/haar kruis op te nemen en Jezus na te volgen.

Deelname aan het Heilig Avondmaal is een voorrecht. Dit doe je niet zomaar. Wij nemen altijd eerst een moment van bezinning.

Neem een moment om je zonden aan God te belijden. Neem een moment om God om vergeving te vragen. Neem een moment om God te danken voor het kostbaar bloed van Jezus Christus die voor hou heeft gevloeid. Dank God en Jezus voor het nieuw verbond!

Neem een moment om jezelf aan Jezus Christus te geven. Misschien voor de allereerste keer, misschien als een vernieuwde commitment.

Wees in ieder geval dankbaar en wees bewust van wat het God heeft gekost om jou te redden.

Mattheüs 26:26-30